Перайсці да зместу

Табернакль

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Табернакль з Латэранскай базілікі з галовамі апосталаў Пятра і Паўла

Таберна́кль[1] (ад лац.: Tabernaculum — шацёр) — у каталіцкіх храмах збудаванне для захоўвання прадметаў рэлігійнага пакланення, часта багата аздобленае (разьбой, скульптурнымі выявамі). Яго правобразам з’яўляецца Скінія з Каўчэгам Запавету.

  • Табернакль у многіх еўрапейскіх мовах — уласна сам куфар са Святымі Дарамі, у праваслаўнай царкве называецца даразахавальніцай.
  • Табернакль у архітэктуры — характэрная пераважна для гатычнага царкоўнага дойлідства вежападобная адкрытая прыбудова або архітэктурна аформленая ніша ў алтарнай сцяне, прызначаная для размяшчэння статуй.
  • Таберна́кль // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 366. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
  • Таберна́кль // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 160. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
  • Таберна́кль // Популярная художественная энциклопедия. Архитектура. Живопись. Скульптура. Графика. Декоративное искусство. В 2 т. / Под ред. Полевого В. М. Ред. кол.: В. Ф. Маркузон, Д. В. Сарабьянов, В. Д. Синюков (зам. гл. ред.) — М.: Издательство «Советская энциклопедия», 1986. — Книга II. М—Я, 1986. — С. 274. — 432 с, ил., 32 л. ил. — 200 000 экз. (руск.)