Хімічнае таварыства

Хімічнае таварыства
Хімічнае таварыства
Краіна	Вялікабрытанія;
Тып арганізацыі	навуковае таварыства[d], выдавецтва і scientific society[d]
Заснаванне
Дата заснавання	1841
Ліквідацыя
Дата скасавання	1980
Галіна	вышэйшая адукацыя

Хімічнае таварыства (англ.: Chemical Society) — навуковае таварыства Вялікабрытаніі, заснаванае ў 1841 годзе 77 вучонамі пад назвай Хімічнае таварыства Лондана ў выніку павышанай цікавасці да навуковых пытанняў.^[1] Рухаючай сілай яго стварэння стаў хімік Роберт Варынгтан (англ.) (бел..

15 мая 1980 года Хімічнае таварыства аб’ядналася з Каралеўскім хімічным інстытутам, Таварыствам Фарадэя і Таварыствам аналітычнай хіміі. Разам яны ўтварылі Каралеўскае хімічнае таварыства.^[2]

Гісторыя

Адной з мэт Хімічнага таварыства было правядзенне сходаў для «абмеркавання адкрыццяў і назіранняў, справаздача пра якія павінна друкавацца Таварыствам». У 1847 годзе важнасць таварыства прызнала Каралеўская хартыя (англ.) (бел., якая ўзмацніла яго ролю ў развіцці навукі і выкарыстання хіміі ў прамысловасці. У склад таварыства ўваходзілі выбітныя замежныя хімікі, у тым ліку Аўгуст Вільгельм фон Хофман (руск.) (бел., які стаў яго прэзідэнтам у 1861 годзе. Сяброўства было адкрыта для ўсіх, хто цікавіўся хіміяй, але жанчын доўгі час у таварыства не прымалі.

У 1904 годзе Эдзіт Хамфры (англ.) (бел., першая брытанка, якая атрымала доктарскую ступень па хіміі (у Цюрыхскім універсітэце), была адной з дзевятнаццаці жанчын-хімікаў, якія падалі петыцыю ў Хімічнае таварыства аб прыёме жанчын у члены грамадства. У канчатковым выніку, у 1919 годзе жанчынам такое права далі, і пасля Хамфры была абрана членам таварыства.^[3]

Хімічнае таварыства Лондана дасягнула поспеху там, дзе пацярпелі няўдачу шэраг папярэдніх хімічных асацыяцый — лонданскі філіял хімічнага таварыства Месяцовага таварыства 1780-х гадоў, Хімічны клуб жывёл 1805 года, Лонданскае хімічнае таварыства 1824 года. Адным з сцвярджэнняў аб прычынах поспеху Хімічнага таварыства Лондана з’яўляецца тое, што яно, у адрозненне ад сваіх папярэднікаў, было «плённым аб’яднаннем тэхналагічных і акадэмічных хімікаў».^[4]

На працягу многіх гадоў актыўнасць Таварыства пашыралася. З часам яно стала найбуйнейшай выдавецкай арганізацыяй у галіне хіміі.

Прэзідэнты

Томас Грэм (1841—1843)
Артур Эйкін (англ.) (бел. (1843—1845)
Томас Грэм (1845—1847)
Уільям Томас Брандэ (англ.) (бел. (1847—1849)
Рычард Філіпс (англ.) (бел. (1849—1851)
Чарльз Даўбені (англ.) (бел. (1851—1853)
Палкоўнік Філіп Ёрк (англ.) (бел. (1853—1855)
Уільям Ален Мілер (руск.) (бел. (1855—1857)
Сэр Ліён Плейфэр (англ.) (бел. (1857—1859)
Сэр Бенджамін Бродзі (руск.) (бел. (1859—1861)
Аўгуст Вільгельм фон Гофман (руск.) (бел. (1861—1863)
Аляксандр Уільям Уільямсан (руск.) (бел. (1863—1865)
Уільям Ален Мілер (руск.) (бел. (1865—1867)
Уорэн дэ ла Ру (руск.) (бел. (1867—1869)
Аляксандр Уільям Уільямсан (руск.) (бел. (1869—1871)
Сэр Эдуард Франкленд (руск.) (бел. (1871—1873)
Уільям Одлінг (руск.) (бел. (1873—1875)
Сэр Фрэдэрык Аўгуст Абель (руск.) (бел. (1875—1877)
Джон Хол Гладстан (руск.) (бел. (1877-1878)
Уорэн дэ ла Ру (руск.) (бел. (1879—1880)
Сэр Генры Энфілд Роска (руск.) (бел. (1880—1882)
Сэр Джозеф Генры Гілберт (руск.) (бел. (1882—1883)
Уільям Генры Перкін (руск.) (бел. (1883—1885)
Х'юга Мюлер (ням.) (бел. (1885-1887)
Сэр Уільям Крукс (1887-1889)
Уільям Джэймс Расэл (англ.) (бел. (1889—1891)
Аляксандр Крум Браўн (англ.) (бел. (1891—1893)
Генры Эдвард Армстранг (руск.) (бел. (1893—1895)
Агастэс Джордж Вернан Харкfрт (англ.) (бел. (1895—1897)
Сэр Джэймс Дзьюар (1897-1899)
Сэр Томас Эдвард Торп (англ.) (бел. (1899—1901)
Джэймс Эмерсан Рэйнальдс (англ.) (бел. (1901—1903)
Уільям Агастэс Тылдэн (руск.) (бел. (1903—1905)
Рафаэль Мелдала (англ.) (бел. (1905—1907)
Сэр Уільям Рамзай (1907-1909)
Гаральд Бэйлі Дыксан (англ.) (бел. (1909—1911)
Персі Фарадэй Франкленд (англ.) (бел. (1911—1913)
Сэр Уільям Генры Перкін-малодшы (руск.) (бел. (1913—1915)
Аляксандр Скот (англ.) (бел. (1915-1917)
Сэр Уільям Джэксан Поўп (англ.) (бел. (1917—1919)
Джэймс Джонстан Добі (англ.) (бел. (1919—1921)
Сэр Джэймс Уокер (англ.) (бел. (1921—1923)
Уільям Палмер Віне (1923—1925)
Артур Уільям Крослі (1925—1926)
Герберт Брэрэтан Бэйкер (руск.) (бел. (1926—1928)
Сэр Джоселін Філд Торп (руск.) (бел. (1928—1931)
Джордж Джэральд Хендэрсан (англ.) (бел. (1931—1933)
Сэр Гілберт Томас Морган (ням.) (бел. (1933—1935)
Нэвіл Вінцэнт Сіджвік (руск.) (бел. (1935—1937)
Сэр Фрэдэрык Джордж Донан (руск.) (бел. (1937—1939)
Сэр Роберт Робінсан (1939—1941)
Джэймс Чарльз Філіп (1941 — жнівень 1941)
Уільям Хобсан Мілс (руск.) (бел. (1941—1944)
Уолтэр Хоўарс (1944—1946)
Сэр Сірыл Норман Хіншэлвуд (1946—1948)
Сэр Ян Хейлбран (англ.) (бел. (1948—1950)
Сэр Эрык Рыдэл (англ.) (бел. (1950—1952)
Сэр Крыстафер Кельк Інгальд (руск.) (бел. (1952—1954)
Уільям Уордлаў (1954—1956)
Сэр Эдмунд Херст (руск.) (бел. (1956—1958)
Гары Юліус Эмелеус (англ.) (бел. (1958—1960)
Лорд Александэр Рабертус Тод (1960—1962)
Джон Монтыт Робертсан (англ.) (бел. (1962—1964)
Сэр Эварт Джонс (англ.) (бел. (1964—1966)
Сэр Гары Мэлвіл (англ.) (бел. (1966—1968)
Сэр Рональд Сідней Найхолм (руск.) (бел. (1968—1970)
Лорд Джордж Портэр (1970—1972)
Сэр Фрэдэрык Дайтан (англ.) (бел. (1972—1973)
Сэр Дэрэк Харальд Рычард Бартан (1973—1974)
Джэк Уілер Барэт (1974—1975)
Франк Арнальд Робінсан (1975—1976)
Кліф Адысан (англ.) (бел. (1976—1977)
Алан Вудварт Джонсан (ням.) (бел. (1977—1978)
Морыс Сагдэн (англ.) (бел. (1978—1979)
Доктар Альфрэд Спінкс (англ.) (бел. (1979—1980)

Удзельнікі-заснавальнікі

23 лютага 1841 года быў скліканы сход для разгляду пытання аб стварэнні Хімічнага таварыства. Часовы камітэт, прызначаны для рэалізацыі гэтай мэты, запрасіў шэраг джэнтльменаў, якія займаліся вывучэннем хіміі, стаць яго першымі членамі. Наступныя 77 чалавек выказалі сваю пісьмовую згоду:^[5]^[6]

Артур Эйкін (руск.) (бел.
Томас Эндрус (руск.) (бел.
Дж. А. Бэран
Джэймс Блэйк
Уільям Блайт
Уільям Томас Брандэ (англ.) (бел.
Эдвард Уільям Брэйлі (англ.) (бел.
Генры Джэймс Брук (руск.) (бел.
Чарлз Батан (англ.) (бел.
Томас Кларк (англ.) (бел.
Уільям Джон Кок^[7]
Джон Томас Купер (англ.) (бел.
Джон Томас Купер-малодшы
Эндру Крос (руск.) (бел.
Уолтар Крам (англ.) (бел.
Джэймс Камінг (англ.) (бел.
Джон Фрэдэрык Даніэль (руск.) (бел.
Чарлз Даўбені (англ.) (бел.
Эдмунд Дэйві (руск.) (бел.
Уорэн Дэ ла Ру (руск.) (бел.
Томас Эверыт (англ.) (бел.
Уільям Фергюсан
Джордж Фаўнс (англ.) (бел.
Э. Фрэмптан
Дж. П. Гасіё (англ.) (бел.
Томас Гіл

Томас Грэм
Джон Грэм
Джон Джозеф Грыфін (англ.) (бел.
Томас Грыфітс
Уільям Роберт Гроўв (руск.) (бел.
Чарльз Хейш
Генры Хенэл (руск.) (бел.
Томас Хетэрынгтан Генры
Уільям Герапат (англ.) (бел.
Томас Чарльз Хоўп (руск.) (бел.
Ф. Р. Х’юз
Персіваль Джонсан
Джэймс Джонстан
У. Б. Лісан
Джордж Дыксан Лонгстаф
Джордж Лоў
Роберт Макгрэгар (англ.) (бел.
Чарлз Макінташ
Джон Мерсер (англ.) (бел.
Уільям Хэлаўз Мілер (руск.) (бел.
Томас Мудзі
Дэвід Мушэт (англ.) (бел.
Дж. A Пэрыс
Х. Л. Патынсан
Томас Пірсал
Фрэдэрык Пені

Уільям Хаселдзін Пепіс (англ.) (бел.
Рычард Філіпс (англ.) (бел.
en (англ.) (бел.
Роберт Порэт (англ.) (бел.
Л. Х. Потс
Джордж Оўэн Рыз (англ.) (бел.
Дэвід Босвел Рыд (англ.) (бел.
Томас Рычардсан (англ.) (бел.
Морыс Скэнлан
Оліў Сімс
Дэнхэм Сміт
Эдвард Солі-малодшы (англ.) (бел.
Джон Стэнхаўс (англ.) (бел.
Рычард Тэйлар (батанік) (руск.) (бел.
Джон Тэнент
Э. Ф. Тэшэмахер
Томас Томсан (хімік) (руск.) (бел.
Роберт Томсан (англ.) (бел.
Уілтан Джордж Тэрнер
Роберт Варынгтан (англ.) (бел.
Уільям Уэст
Джэймс Лоў Уілер
Джордж Уілсан (англ.) (бел.
Джон Уілсан
Філіп Ёрк (англ.) (бел.

Крыніцы

↑ Archived copy (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 29 ліпеня 2015.
↑ RSC Charter and By-laws (нявызн.). Праверана 14 June 2018.
↑ Rayner-Canham, Marelene; Rayner-Canham, Geoff (2003). "Pounding on the Doors: The Fight for Acceptance of British Women Chemists" (PDF). Bulletin for the History of Chemistry. 28 (2). Архівавана з арыгінала (PDF) 8 лютага 2018. Праверана 4 лістапада 2023.
↑ Brock, William H (2011). The Case of the Poisonous Socks: Tales from Chemistry. Royal Society of Chemistry. pp. 67–73. ISBN 9781849733243.
↑ "Memoirs and Proceedings, Chemical Society". Proceedings of the Chemical Society of London. 1: A001. 1842. doi:10.1039/MP842010A001.
↑ A list of the Officers and Members of the Chemical Society of London. London. 1843.
↑ Hunt, L.B. (1843). "William John Cock". Platinum Metals Review. 27 (3): 129–132.

[1] Archived copy (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 29 ліпеня 2015.

[2] RSC Charter and By-laws (нявызн.). Праверана 14 June 2018.

[bhc2003-3] Rayner-Canham, Marelene; Rayner-Canham, Geoff (2003). "Pounding on the Doors: The Fight for Acceptance of British Women Chemists" (PDF). Bulletin for the History of Chemistry. 28 (2). Архівавана з арыгінала (PDF) 8 лютага 2018. Праверана 4 лістапада 2023.

[4] Brock, William H (2011). The Case of the Poisonous Socks: Tales from Chemistry. Royal Society of Chemistry. pp. 67–73. ISBN 9781849733243.

[5] "Memoirs and Proceedings, Chemical Society". Proceedings of the Chemical Society of London. 1: A001. 1842. doi:10.1039/MP842010A001.

[6] A list of the Officers and Members of the Chemical Society of London. London. 1843.

[7] Hunt, L.B. (1843). "William John Cock". Platinum Metals Review. 27 (3): 129–132.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]