Іван Дзмітрыевіч Каламійчанка

Іван Дзмітрыевіч Каламійчанка
Іван Дзмітрыевіч Каламійчанка
Дата нараджэння	25 лістапада (8 снежня) 1914
Месца нараджэння	Бахмач, Бахмацкая воласць[d], Канатопскі павет[d], Чарнігаўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	1964
Месца смерці	Магілёў, Магілёўская вобласць, БССР, СССР;
Месца пахавання	Машэкаўскія могілкі;
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Званне	падпалкоўнік
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна

Іван Дзмітрыевіч Каламійчанка (25 лістапада 1914, Бахмач, Чарнігаўская губерня, Расійская імперыя — 1964) — камандзір 800-га стралковага палка 143-й стралковай дывізіі 47-й арміі 1-га Беларускага фронту, падпалкоўнік, Герой Савецкага Саюза.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сям’і рабочага. Украінец. У 1935 годзе скончыў тэхнікум камуністычнай асветы ў г. Ніжын Чарнігаўскай вобласці. Працаваў райупаўнаважаным па нарыхтоўках у Чарнігаўскай вобласці. Член КПСС з 1940 года. У Савецкай арміі ў 1936—1937, у красавіку—лістападзе 1939 і са студзеня 1940 года. Скончыў курсы малодшых лейтэнантаў пры Кіеўскім пяхотным вучылішчы.

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1941 года.

У 1943 годзе скончыў Ваенную Акадэмію імя Фрунзэ.

Камандзір 800 стралковага палка (143-я дывізія, 47-я армія, 1-ы Беларускі фронт) падпалкоўнік Каламійчанка адрозніўся ў Вісла-Одэрскай аперацыі. 15 студзеня 1945 года яго полк прарваў доўгачасовую абарону праціўніка каля населенага пункта Хатомаў (Польшча), у ноч на 16 студзеня фарсіраваў Віслу і заняў плацдарм на левым беразе, чым спрыяў пераадоленню воднай мяжы часцямі дывізіі.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 6 красавіка 1945 года за мужнасць і гераічнасць, выяўленыя пры фарсіраванні Віслы і ўтрыманне плацдарму на яе заходнім беразе, падпалкоўніку Івану Дзмітрыевічу Каламійчанку прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэны Леніна і медалі «Залатая Зорка».

Пасля вайны працягнуў службу ў арміі. З 1960 года палкоўнік у адстаўцы.

Памёр у 1964 годзе. Пахаваны на Машэкаўскіх могілках горада Магілёва^[1]. У 1965 годзе на магіле пастаўлена стэла^[2].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Медаль «Залатая Зорка» (№ 5709) — 6 красавіка 1945 года;
Ордэн Леніна — 6 красавіка 1945 года;
Тры ордэны Чырвонага Сцяга;
Ордэн Айчыннай вайны I ступені;
Медалі.

Увекавечванне памяці[правіць | правіць зыходнік]

Яго імем названа вуліца ў горадзе Канатоп Сумскай вобласці.
У горадзе Ніжыне на будынку вучылішча культуры і мастацтва імя Марыі Занькавецкай устаноўлена мемарыяльная дошка.

Зноскі

↑ Могілак г. Магілёва (Беларусь).
↑ 31. Магіла Каламійчанкі // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Магілёўская вобласць. — 408 с., іл.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Іван Дзмітрыевіч Каламійчанка на сайце «Героі краіны»

[1] Могілак г. Магілёва (Беларусь).

[2] 31. Магіла Каламійчанкі // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Магілёўская вобласць. — 408 с., іл.

[1]

[2]