Іосіф Мацвеевіч Пятлюк

Іосіф Мацвеевіч Пятлюк
Иосиф Матвеевич Петлюк
Дата нараджэння	20 лютага 1897(1897-02-20)
Месца нараджэння	Нэмырыўка, Дубенскі павет[d], Валынская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	26 верасня 1968(1968-09-26) (71 год)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Нікола-Архангельскія могілкі[d]
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	медыцынская служба
Гады службы	1918—1920, 1941—1945
Званне	Малодшы лейтэнант
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Расіі, Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Іосіф Мацвеевіч Пятлюк (20 лютага 1897, с. Няміраўка, Дубенскі павет, Валынская губерня — 26 верасня 1968 г., Масква) — санітарны інструктар кавалерыйскага эскадрону 62-га гвардзейскага кавалерыйскага палка 16-й гвардзейскай Чарнігаўскай кавалерыйскай дывізіі 7-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса 61-й арміі Цэнтральнага фронту, гвардыі старшыня медыцынскай службы, Герой Савецкага Саюза.

Біяграфія

Нарадзіўся 20 лютага 1897 года ў сям’і селяніна. Рускі. Скончыў пачатковую школу.

Пасля перамогі Кастрычніцкай рэвалюцыі сышоў добраахвотнікам у шэрагі Чырвонай Арміі, ваяваў на франтах Грамадзянскай вайны. Па заканчэнні баёў працаваў цесляром у горадзе Кізыл-Арват Краснаводскай вобласці Туркменіі. Працаваў дзясятнікам будаўнічай брыгады на станцыі Каўказская.

Зноў у Чырвонай Арміі з верасня 1941года. На франтах Вялікай Айчыннай вайны з 1942 года. Ваяваў у складзе 112-й Башкірскай кавалерыйскай дывізіі.

Фельчар кавалерыйскага эскадрона гвардыі старшына медыцынскай службы Іосіф Петлюк у ноч на 28 верасня 1943 года ў складзе ўзвода на падручных сродках пераадолеў раку Дняпро ля вёскі Ніўкі Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі. За 15 дзён фельчар вынес з поля бою і пераправіў на левы бераг пяцьдзясят параненых байцоў з іх зброяй.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецка-фашысцкім захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм гвардыі старшыне медыцынскай службы Петлюку іосіфу Мацвеевічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» пад нумарам 3282.

У 1944 годзе пасля цяжкага ранення І. М. Пятлюк доўга лячыўся ў шпіталі. Пасля выздараўлення быў прызначаны камандзірам узвода ў школу санітарных інструктараў горада Гарбатава Горкаўскай вобласці.

Пасля вайны малодшы лейтэнант медыцынскай службы Пятлюк І. М. — у запасе, а затым у адстаўцы. Жыў у Маскве. Працаваў старшым лабарантам у Маскоўскім вышэйшым тэхнічным вучылішчы імя Баўмана. Памёр 26 верасня 1968 года. Пахаваны ў Маскве на Мікола-Архангельскіх могілках (участак 52).

Літаратура

• Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
• Ими гордится Туркменистан. Ашхабад, 1973.
• Их подвиг бессмертен. Львов, 1983.
• Кузьмин М. К. Медікі — Герои Советского Союза. М., 1970.
• Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984.

Спасылкі

Іосіф Мацвеевіч Пятлюк на сайце «Героі краіны»

• Общедоступный электронный банк документов «Подвиг Народа в Великой Отечественной войне 1941—1945 гг.» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 13 сакавіка 2012. Праверана 18 чэрвеня 2018. № у базе дадзеных 150025428 (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 25 верасня 2012. Праверана 18 чэрвеня 2018.