Асака воласападобная

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Асака воласападобная

з кнігі Anton Hartinger

«Atlas der Alenflora», 1882
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Carex capillaris L., 1753

Сінонімы
  • Carex plena Clairv.
  • Trasus capillaris (L.) Gray
  • Loxotrema capillaris (L.) Raf.
  • Carex capillaris f. typica B.Boivin

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  39540
NCBI  241203
EOL  1124769
GRIN  t:9045
IPNI  2990371
TPL  kew-225305

Асака воласападобная (Carex capillaris) — від шматгадовых травяністых раслін сямейства Асаковыя.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Шматгадовая густадзярністая расліна вышынёй 10—20 см. Лісце шырынёй 1—2 мм, тонкае, плоскае, у 2—3 разы карацей за сцябло. Верхні каласок тычынкавы, белаваты, лінейны, даўжынёй 0,5—1 см; бакавыя — песцікавыя, у колькасці 2—5, малакветкавыя, рыхлыя, амаль лінейныя, даўжынёй 1—1,5 см, на доўгіх ніткападобных ножках, панікаюць. Ніжні прыкветкавы ліст з доўгай похвай, карацейшы за суквецце. Лускавінкі песцікавых каласкоў бледна-бурыя або бледна-зялёныя з шырокімі белымі перапончатымі краямі. Мяшочкі ўздутыя, акруглыя, зеленавата-бурыя, са слаба шурпатым, радзей гладкім носікам.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Галарктычны рэліктавы від. Пашырэнне: Скандынавія, Сярэдняя і Атлантычная Еўропа, Міжземнамор’е, паўночныя і заходнія раёны Усходняй Еўропы, Каўказ, Сібір, Далёкі Усход, Паўночная Амерыка. У Беларусі сустракаецца на паўднёва-ўсходняй мяжы пашырэння ў асобных лакалітэтах і астраўных участках росту. Месцы росту: сырыя і вільготныя лугі, берагі рэк і ручаёў, ускрайкі нізінных і пераходных балот.

Асаблівасці біялогіі[правіць | правіць зыходнік]

Расце невялікімі, часам буйнымі і вельмі буйнымі (да 30—50 м у дыяметры) групамі. Цвіце ў траўні—чэрвені, пладаносіць у жніўні. Размнажэнне насеннае і вегетатыўнае.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. Мн.: БелЭн, 1993. ISBN 5-85700-095-5
Венерын чаравічак Гэты від занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі і ахоўваецца законам.
II катэгорыя (EN)