Гансала Кейпа дэ Льяна
| Гансала Кейпа дэ Льяна | |
|---|---|
| ісп.: Gonzalo Queipo de Llano | |
 | |
| Дата нараджэння | 10 лютага 1875[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 9 сакавіка 1951[1] (76 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Жонка | Genoveva Martí Tovar[d] |
| Грамадзянства | |
| Прыналежнасць | Каралеўства Іспанія[d], Другая Іспанская Рэспубліка[d] і zone under the control of the nationalist faction[d] |
| Род войскаў | Сухапутныя войскі Іспаніі[d] |
| Званне | генерал |
| Бітвы/войны | |
| Узнагароды і званні |
 Q42304350? (1937 — 2009) |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Гансала Кейпа дэ Льяна і Сьера (ісп.: Gonzalo Queipo de Llano y Sierra; 5 лютага 1875 — 9 сакавіка 1951) — іспанскі генерал, адзін з кіраўнікоў паўстання 1936 года, удзельнік грамадзянскай вайны ў Іспаніі на баку франкістаў.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Вучыўся ў каталіцкай семінарыі, адкуль сышоў і завербаваўся ў армію ў якасці стралка. Пазней скончыў каралеўскае кавалерыйскае вучылішча ў Вальядалідзе, пасля гэтага ўдзельнічаў у якасці афіцэра кавалерыі ў іспана-амерыканскай вайне 1898 года ў Кубе і ў Рыфскай вайне ў Марока.
З 1923 года — брыгадны генерал.
Крытычна ставіўся да сітуацыі ў іспанскай арміі, знаходзіўся ў апазіцыі да дзеючай улады, у сувязі з чым быў заключаны ў турму. Пасля вызвалення ў 1926 годзе працягваў заставацца ў апазіцыі, і ў 1928-м быў звольнены з арміі. У гэты перыяд быў вымушаны зарабляць на жыццё вырабам мыла і гандлем ім. У 1930 годзе ўзначаліў Рэспубліканскую ваенную арганізацыю і супрацоўнічаў з рэспубліканскім рэвалюцыйным камітэтам, які ўзначаліў антыманархічную змову. Пасля няўдачы паўстання супраць караля Альфонса XIII эміграваў у Партугалію і вярнуўся ў Іспанію пасля звяржэння манархіі ў красавіку 1931 года.
Пры новым рэжыме быў генеральным інспектарам карабінераў. Аднак з прыходам да ўлады левага Народнага Фронту зноў сышоў у апазіцыю, дзе далучыўся да нацыяналістаў. У ліпені 1936 года яны арганізавалі бунт. Кейпа быў адказным за захоп Севільі, з чым ён выдатна справіўся. Мяцеж нацыяналістаў прывёў да пачатку грамадзянскай вайны. У ходзе канфлікту Кейпа быў адным з кіруючых дзеячаў прапаганды паўстанцаў. У той жа час ён камандаваў арміяй Поўдня, якая дзейнічала ў Андалузіі і ў лютым 1937 года пры актыўнай падтрымцы італьянскіх войскаў узяла Малагу — стратэгічна важны порт.
Пасля канца вайны ў 1939 годзе Кейпа адпраўлены кіраўніком ваеннай місіі ў Італіі. Пазней прызначаны генерал-капітанам другой ваеннай акругі.
Памёр у сваім маёнтку пад Севільяй і быў пахаваны ў нацыянальнай каталіцкай базыліцы Макарэна.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Томас Х. Гражданская война в Испании. 1931—1939 гг. — М.: Центрполиграф, 2003. — 573 с. — ISBN 5-9524-0341-7.
- Данилов С. Ю. Гражданская война в Испании (1936—1939). — М.: Вече, 2004. — 352 с. — ISBN 5-9533-0225-8.
- ↑ а б в Gonzalo. Marqués de Queipo de Llano (I) Queipo de Llano y Sierra // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.