Крыстафер Марла

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Крыстафер Марла
Christopher Marlowe
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння каля 23 лютага 1564[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 30 мая (9 чэрвеня) 1593[3][4][…] (29 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці драматург, паэт, перакладчык, пісьменнік
Гады творчасці 15641593
Кірунак Лізавецінская драма[d]
Мова твораў англійская
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кры́стафер Марла (англ.: Christopher Marlowe; 26 лютага 1564, Кентэрберы — 30 мая 1593, Дэптфард) — англійскі паэт, перакладчык і драматург лізавецінскай эпохі, адзін з найвыбітнейшых папярэднікаў Шэкспіра. Марла быў незвычайнай асобай, доказам чаму быў не толькі яго яскравы паэтычны талент, але і прыналежнасць да філасофскага кружка У. Рэйлі, члены якога, відаць, вызнавалі даволі нетрадыцыйныя для свайго часу погляды, ставячы пад сумнеў несмяротнасць чалавечай душы.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Марла нарадзіўся 16 лютага 1564 г. у Кентэрберы, у сям’і шаўца. У родным горадзе наведваў кентэрберыйскую Каралеўскую школу, затым вучыўся ў Кембрыджы. Скончыў Каледж Цела Хрыстова ў Кембрыджскім універсітэце, стаўшы бакалаўрам (1584), а затым — відаць, па пратэкцыі кіраўніка сакрэтнае службы Ф. Уолсінгема — магістрам (1587). Сувязь Марла з апошнім, відаць, і тлумачыць шмат вольнасцей у яго паводзінах яшчэ падчас вучобы ў Кембрыджы. Так, ён здолеў бестурботна пакінуць Кембрыдж, як тое было з лютага па чэрвень 1587 г. Ніхто не ведаў, дзе Марла ўвесь гэты час знаходзіўся. Гэта сышло яму з рук, відаць, не без заступства ўплывовых асоб Лондана. Як сцвярджаюць многія даследчыкі біяграфіі англійскага паэта і драматурга, у тым ліку і Я. Чарняк у сваёй кнізе «Пяць стагоддзяў таемнай вайны», па заданню Уолсінгема Марла выконваў нейкую таемную місію ў Еўропе. Яго мэтай было сабраць падрабязную інфармацыю аб дзейнасці англійскага каталіцкага падполля ў Францыі, якое імкнулася кінуць выклік пратэстанцкаму рэжыму каралевы Лізаветы I.

Выданне «Трагічная гісторыя жыцця і смерці доктара Фаўста» Крыстафера Марла

Пазней Крыстафер Марла пераехаў у Лондан і заняўся актыўнай літаратурнай дзейнасцю. Тады ж уступіў у літаратурны кружок драматургаў «Універсітэцкія ўмы», куды ўваходзілі паэты Д. Лілі, Т. Нэш, Р. Грын, Дж. Піл і Т. Лодж. Тады ж была пастаўлена яго першая трагедыя «Тамерлан вялікі, скіфскі пастух». Прыблізна з гэтага часу яго стасункі з урадам стромка мяняюцца. Вальнадумны кружок У. Рэйлі, у які ўваходзіў Марла, не быў ва ўрадзе на добрым рахунку. Лічылася, што там праводзіліся нейкія блюзнерскія абрады. У маі 1593 года ў Лондане адбыліся хваляванні, у якіх удзельнічалі каталікі і пратэстанты. У горадзе распаўсюдзіліся памфлеты з выпадамі супраць рабочых-імігрантаў з Фландрыі. Тайны савет шукаў аўтараў паклёпніцкіх заклікаў сярод лонданскай літаратурнай багемы. Былі здзейсненыя ператрусы, у тым ліку і на кватэры драматурга Томаса Кіда. Сярод яго папераў былі выяўлены зацемкі, якія змяшчалі ерэтычныя выказванні: доказы атэізма, адмаўленне Боскай сутнасці Хрыста, насмешкі над яго цудамі. Кід, зняволены ў турму, паказаў, што паперы належалі Марла і засталіся ад іх сумеснае працы над п’есай два гады таму. Быў альбо не быў Марла таемным агентам, фармальна савет павінен быў дапытаць яго. 20 мая 1593 г. паэта, які гасціў у свайго сябра Томаса Уолсінгема (кузена Фрэнсіса Уолсінгема) ў маёнтку Скелберы (Кент), выклікалі на паседжанне Тайнага Савета, але не арыштавалі, а толькі загадалі кожны дзень адзначацца ў канцылярыі Савета да той пары, пакуль не будзе вынесены прысуд па яго справе. Ён пераехаў у Дэптфард, верагодна, допыт так і не адбыўся, а праз 10 дзён Марла забілі.

Зноскі

  1. Internet Movie Database — 1990. Праверана 25 чэрвеня 2019.
  2. Christopher Marlowe // Internet Speculative Fiction Database — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б в Краткая литературная энциклопедияМ.: Советская энциклопедия, 1962.
  4. Christopher Marlowe // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. Oxford Dictionary of National Biography / C. MatthewOxford: OUP, 2004.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]