Марсель Дзюпрэ

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Марсель Дзюпрэ
фр.: Marcel Dupré
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 3 мая 1886(1886-05-03)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 30 мая 1971(1971-05-30)[1][2][…] (85 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Педагог Alexandre Guilmant[d], Шарль-Мары Відор і Louis Diémer[d]
Прафесіі кампазітар, арганіст, педагог
Інструменты арган[d]
Жанры класічная музыка
Выхаванцы Аліўе Месіян, Henriette Puig-Roget[d], Freddy Balta[d], John Haussermann[d][6], Lila Lalauni[d], Jeanne Joulain[d], Rolande Falcinelli[d], Antoine Reboulot[d], Radie Britain[d][7] і Enrique Jordá[d]
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
Аўтограф Аўтограф
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марсель Дзюпрэ (фр.: Marcel Dupré, 3 мая 1886, Руан — 30 мая 1971, Мёдон) — французскі кампазітар, піяніст і арганіст.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Марсель Дзюпрэ нарадзіўся 3 мая 1886 года ў Руане ў сям’і музыкантаў. Бацька, Альбер Дзюпрэ, быў арганістам. Сам Марсель Дзюпрэ быў вундэркіндам і рана праявіў здольнасці да музыкі. У 1904 годзе паступіў у Парыжскую кансерваторыю па класах фартэпіяна, аргана і кампазіцыі (апошнюю ён вывучаў пад кіраўніцтвам Шарля-Мары Відора). У 1914 годзе ён атрымаў Рымскую прэмію за кантату Psyché, а ў 1926 годзе быў прызначаны прафесарам кансерваторыі і заставаўся на гэтай пасадзе да 1954 года; з 1954 па 1956 год ён быў яе рэктарам. Сярод вучняў Дзюпрэ быў, напрыклад, Аліўе Месіян. У 1934 годзе ён таксама заняў месца арганіста ў Сен-Сюльпіс, якое раней займаў Шарль-Мары Відор, і заставаўся на ім да сваёй смерці ў 1971 годзе.

Дзюпрэ шмат канцэртаваў і знакаміты ў першую чаргу сваім выкананнем арганнай музыкі. Сярод іншага, у 1920 і 1921 гадах ён даў дзве серыі па дзесяць канцэртаў, якія ўключалі ўсе арганныя творы Баха, пры гэтым выканаў іх па памяці.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Марсель Дзюпрэ напісаў 65 твораў, якія лічацца цяжкімі для выканання. Найбольш выкананыя яго творы — раннія, у прыватнасці, тры прэлюдыі і фугі для аргана op. 7 (1912). Першая і трэцяя прэлюдыі з гэтага твора настолькі складаныя, што на працягу некалькіх гадоў ніхто, акрамя самога Дзюпрэ, не мог іх выканаць. Часта яго параўноўваюць з Паганіні, маючы на ўвазе ў першую чаргу складанасць тэхнікі выканання.

Зноскі

  1. а б Marcel Dupre // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Marcel Dupré // Babelio — 2007. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. http://www.landrucimetieres.fr/spip/spip.php?article400
  4. LIBRIS — 2012. Праверана 24 жніўня 2018.
  5. birth certificate
  6. http://www.worldcat.org/oclc/961388789 Праверана 1 лістапада 2017.
  7. Bailey W. B. Britain, Radie — 2001. — doi:10.1093/GMO/9781561592630.ARTICLE.49200