Мікіта Іванавіч Панін

Мікіта Іванавіч Панін
Мікіта Іванавіч Панін
Прэзідэнт Калегіі замежных спраў[d]
	1763 — 1781
Папярэднік	Міхаіл Іларыёнавіч Варанцоў
Пераемнік	Іван Андрэевіч Астэрман
Нараджэнне	18 (29) верасня 1718[…]; Гданьск, Гданьскі павет[d], Паморскае ваяводства, Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая[…];
Смерць	31 сакавіка (11 красавіка) 1783[…] (64 гады) ці 11 красавіка 1783 (64 гады); Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя;
Месца пахавання	Дабравешчанская царква Аляксандра-Неўскай лаўры;
Род	Паніны[d]
Бацька	Ivan Vasilevich Panin[d]
Дзейнасць	дыпламат, палітык, ваенны
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікіта Іванавіч Панін (18 верасня 1718, Гданьск — 31 сакавіка 1783, Санкт-Пецярбург) — расійскі палітык, фаварыт Кацярыны II, у быў міністрам замежных спраў Расійскай імперыі.

Служыў у коннай гвардыі. У 1747 годзе пасланнік у Даніі, у 1748—1760 гадах — Швецыі. У 1760—1773 — выхавальнік вялікага князя Паўла Пятровіча. Удзельнічаў у звяржэнні Пятра III. Старэйшы член (фактычны кіраўнік) Калегіі замежных спраў у 1763—1781 гадах, саветнік імператрыцы па пытаннях знешняй палітыкі. Распрацоўваў і праводзіў план «Паўночнага акорда» — саюзу Расіі, Прусіі, Даніі, Швецыі, Вялікабрытаніі і Рэчы Паспалітай супраць Францыі, Аўстрыі і італьянскіх дзяржаў.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Панин, Никита Иванович // Русский биографический словарь / под ред. А. А. Половцов — СПб.: 1902. — Т. 13. — С. 189–205.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1960551"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1963546"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q20656032"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21175484"></a>
↑ ^а ^б ^в R. N. B. Panin, Nikita Ivanovich, Count // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 20. — P. 677–678.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2158388"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q867541"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5607942"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q20656029"></a>
↑ Словарь русских писателей XVIII века. Выпуск 2: К—П / под ред. А. М. Панченко — СПб.: Наука, 1999. — ISBN 5-02-028095-X
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q109277660"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4344457"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q248326"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q110027664"></a>

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Паніны // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 12. — С. 47. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0198-2.

[_b9018fca3a8411e0-1] а ^б ^в Панин, Никита Иванович // Русский биографический словарь / под ред. А. А. Половцов — СПб.: 1902. — Т. 13. — С. 189–205.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1960551"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1963546"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q20656032"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21175484"></a>

[_8b5c7af1d7c056bc-2] а ^б ^в R. N. B. Panin, Nikita Ivanovich, Count // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 20. — P. 677–678.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2158388"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q867541"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5607942"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q20656029"></a>

[_a64291265e56519c-3] Словарь русских писателей XVIII века. Выпуск 2: К—П / под ред. А. М. Панченко — СПб.: Наука, 1999. — ISBN 5-02-028095-X
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q109277660"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4344457"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q248326"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q110027664"></a>

[1]

[2]

[3]