Насферату: Сімфонія жаху

Насферату: Сімфонія жаху
ням.: Nosferatu – Eine Symphonie des Grauens
Жанр	фільм пра вампіраў[d], фільм жахаў, нямое кіно, экранізацыя рамана[d] і драматычны фільм
Рэжысёр	Фрыдрых Вільгельм Мурнаў
Прадзюсар	Albin Grau[d]
Сцэнарыст	Henrik Galeen[d]
У галоўных ролях	Max Schreck[d] Wolfgang Heinz[d] Gustav von Wangenheim[d] Greta Schröder[d] Alexander Granach[d] Georg H. Schnell[d] John Gottowt[d] Gustav Botz[d] Max Nemetz[d] Ruth Landshoff[d] Albert Venohr[d] Hardy von Francois[d] Guido Herzfeld[d] Karl Etlinger[d] Heinrich Witte[d] Fanny Schreck[d] Loni Nest[d]
Аператар	Günther Krampf[d] Fritz Arno Wagner[d]
Кампазітар	Hans Erdmann[d]
Кінакампанія	Prana Film[d]
Працягласць	94 хв.
Краіна	Германія  Веймарская рэспубліка
Мова	нямецкая і англійская
Год	17 лютага 1922 і 15 сакавіка 1922
IMDb	ID 0013442
Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Насфера́ту: Сімфо́нія жа́ху» (ням.: Nosferatu, eine Symphonie des Grauens) — нямы фільм нямецкага кінарэжысёра Фрыдрыха Вільгельма Мурнаў, зняты ў 1921 годзе і выпушчаны на экраны ў 1922 годзе. Мурнаў хацеў экранізаваць «Дракулу» Брэма Стокера, аднак кінастудыя «Prana Film» не здолела набыць правы на выкарыстанне рамана. Для таго, каб працягнуць працу над фільмам, Мурнаў палічыў дастатковым змяніць імёны сваіх персанажаў і злёгку перайначыць тэкст. Фільм стаў трэцяй па ліку, але першай захаваўшайся экранізацыяй Брэма Стокера.

Ролю графа Орлака выканаў Макс Шрэк, стварыўшы адзін з найвядомейшых экранных вобразаў вампіраў, які і праславіў акцёра. Астатнія ролі выканалі Аляксандр Гранач, Грэта Шродэр і Густаў фон Вангенхайм.

Спасылкі

• Насферату: Сімфонія жаху на сайце «Internet Movie Database» (англ.)