Стэла

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пахавальная стэла са Старажытнага Егіпта

Стэ́ла[1] (грэч. στήλη, stēlē) — каменная, мармуровая, гранітная або драўляная пліта (ці слуп) з высечанымі на ёй тэкстамі ці выявамі. Устанаўліваецца ў якасці пахавальнага або памятнага знака. Не варта блытаць з абеліскам — па большай частцы слупом ці конусападобнай калонай.

У Кітаі стэлы былі папулярны на працягу шматлікіх стагоддзяў яго гісторыі. Іх узводзілі як рэлігійныя арганізацыі, так і імператары, а ў нашы дні — камуністычны ўрад. Найбольш важныя, асабліва імператарскія, стэлы часта ўстанаўліваліся на спіне каменных чарапах, т.з. «гуйфу» ці «бісі». У старажытнай кітайскай сталіцы Сіяне вялікая колькасць стэл экспануецца ў музеі, вядомым як Лес стэл.

Шырока вядомыя стэлы[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]