Сіў Мальмквіст

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сіў Мальмквіст
шведск.: Siw Malmkvist
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 31 снежня 1936(1936-12-31)[1][2] (87 гадоў)
Месца нараджэння
Краіна
Муж Lasse Mårtenson[d] і Fredrik Ohlsson[d]
Музычная дзейнасць
Прафесіі schlager singer, тэатральная актрыса, актрыса агучвання
Інструменты вакал[d]
Жанры шлягер[d]
Узнагароды

Q121863848? (2003)

siw-malmkvist.de
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сіў Ганель Маргарэта Мальмквіст (швед. Siw Gunnel Margareta Malmkvist; нар. 31 снежня 1936) — шведская спявачка і актрыса папулярная ў Скандынавіі і Заходняй Германіі.[4] У яе быў хіт нумар адзін у Заходняй Германіі ў 1964 з «Liebeskummer lohnt sich nicht» («Не вартая Любоўная хвароба»), а 18 ліпеня 1964 года яна стала першай шведкай, якая атрымала хіт у чартах Billboard Hot 100, калі «Sole Sole Sole», дуэт з італьянскім спеваком Умберта Маркато, увайшоў у чарт, заняўшы 58-е месца.

Ранні перыяд жыцця[правіць | правіць зыходнік]

Мальмквіст нарадзілася ў Ландскруне, графства Сконе, Швецыя, малодшым дзіцёнкам у сям’і Зігрыды і Альберта Мальмквістаў. У яе было восем братоў і сясцёр, і яе ранняе дзяцінства было адзначана Другой сусветнай вайной; хаця Швецыя была нейтральнай краінай, рызыка ўварвання востра адчуваўся ў Ландскруне, размешчанай усяго 22 км ад сталіцы Даніі на другім баку Эрэсунда. Альберт Мальмвіст быў прызваны салдатам.

Кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У 1955 годзе 18-гадовая Мальмквіст перамагла ў шоу талентаў, у выніку чаго Арне Дамнэрус прыняў яе ў якасці спявачкі. У гэтым жа годзе выйшаў яе першы запіс «Tweedle Dee». Яна пачала супрацу з гуказапісвальнай кампаніяй Metronome ў 1958 годзе, і падавалася як новая Аліса Бабс, а ў 1959 годзе яна стала тэлевядучай, у забаўляльным Stora Famnen створаным Ленартам Хайлендам.

Маючы каля 40 хітоў у шведскім радыёчарце Svensktoppen і 20 на нямецкім чарце сінглаў, яна запісала каля 600 песень (і зрабіла запісы на дзесяці розных мовах: шведскай, дацкай, нарвежскай, фінскай, галандскай, нямецкай, англійскай, французскай, італьянскай і іспанскай) на працягу апошніх пяці дзесяцігоддзяў, што робіць яе адной з самых прадуктыўных і паспяховых шведскіх спявачак.

Як актрыса Мальмквіст выступала ў сцэнічных п’есах, мюзіклах і ў кіно. Яна сыграла Піпі Доўгуюпанчоху ў папулярнай дзіцячай музычнай пастаноўцы «Піпі Доўгаяпанчоха» Астрыд Ліндгрэн, з’явілася ў музычнай версіі «Хтосьці любіць гарачае» і сыграла партыю Луізы ў арыгінальнай шведскай і еўрапейскай пастаноўцы музыкі «Дзевяць» Моры Йестана ў 1983 годзе. У 2002 годзе яна з’явілася ў ролі «Маці» ў сцэнічнай п’есе Хасэ Альфрэдсана «Ліл Роні» ў «Maximteatern». Разам з акцёрам Торстэнам Флінкам яна запісала папулярны шведскі кавер на хіт Ніка Кейва / Кайлі Міноўг «Там, дзе растуць дзікія ружы» 1995 года.

У 2008 і 2009 гадах яна сыграла партыю Fräulein Schneider у мюзікле «Кабарэ» ў Стакгольмскім гарадскім тэатры, рэжысёр Колін Натлі .

Сіў Мальмквіст і Лі Хазлвуд у 1968 годзе

Мальмквіст некалькі разоў удзельнічала ў шведскім «Мелодыфестываліне», які з’яўляецца адборачным конкурсам на «Еўрабачанне». Яна прадстаўляла Швецыю на «Еўрабачанні-1960» у Лондане з «Alla andra får varann». У наступным годзе Мальмквіст спявала «April, april» разам з Гунарам Віклундам на «Мелодыфестываліне»; песня перамагла і была выканана Барбро «Lill-Babs» Свенсан у якасці прадстаўніцы Швецыі на міжнародным конкурсе, які праходзіў у Канах .

На конкурсе песні «Еўрабачанне» 1969 года ў Мадрыдзе Мальмквіст праспявала заходнегерманскі запіс «Primaballerina», які заняў 9-е месца. Яна выканала песню «C’est la vie» разам з Товай Карсанам і Эн-Луізай Хэнсанам на Мелодыфестываліне 2004.

У 2016 годзе Сіў Мальмвіст была ўключана ў Шведскую залу музычнай славы.

Мальмвіст павінна была стаць танцорам знакамітасцяў у «Давайце танцаваць 2020» на TV4, але з-за абмежаванняў на каранавірус яна не магла ўдзельнічаць.

Зноскі

  1. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 27 красавіка 2014.
  2. Siw Malmkvist // Discogs — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. LIBRIS — 2012. Праверана 24 жніўня 2018.
  4. Siw Malmqvist biographical entry in Nationalencyklopedin

 

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]