Эдвард Раставецкі

Эдвард Раставецкі
Эдвард Раставецкі
	; Партрэт працы Яна Канеўскага (бел. (тар.)) (бел.
	; Сас
Нараджэнне	2 кастрычніка 1804 ці 2 кастрычніка 1805; Навасёлкі[d], Гміна Грубешаў, Грубяшоўскі павет, Люблінскае ваяводства, Польшча;
Смерць	23 лютага 1874; Варшава, Царства Польскае, Расійская імперыя;
Месца пахавання	Старыя Павонзкі;
Род	Раставецкія[d]
Бацька	Людвік Мікалай Адам Раставецкі
Маці	Тэрэза з Краеўскіх
Жонка	Леонія Накваска
Член у	Кракаўскае навуковае таварыства[d]; Маскоўскае таварыства гісторыі і старажытнасцей Расійскіх[d]; Таварыства заахвочвання мастацтваў[d]; Сельскагаспадарчае таварыства ў Царстве Польскім[d];
Адукацыя	Варшаўскі ліцэй[d]; Факультэт права і адміністрацыі Варшаўскага ўніверсітэта[d];
Дзейнасць	мастацтвазнавец, мецэнат, калекцыянер, землекарыстанне, калекцыянер мастацтва
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	калекцыянаванне, мецэнацтва[d] і мастацтвазнаўства
Аўтограф
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдвард Раставецкі (польск.: Edward Rastawiecki, 2 кастрычніка 1804 — 23 лютага 1874) — польскі даследчык мастацтва і калекцыянер.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Эдвард Раставецкі быў нашчадкам баронскага польскага роду Раставецкіх (руск.) (бел.. Нарадзіўся ад шлюбу барона Людвіка Мікалая Адама Раставецкага і Тэрэзы з Краеўскіх.

Па заканчэнні Варшаўскага ліцэя (польск.) (бел. пачаў навучанне ў Варшаўскім універсітэце.

Да 1830 года працаваў у якасці стажора ў Банку польскім (польск.) (бел., а затым быў саветнікам Зямельнага крэдытнага таварыства (польск.) (бел.. Саветнік галоўнай дырэкцыі Зямельнага крэдытнага таварыства (польск.) (бел. па Любельскім ваяводстве ў 1834 годзе^[3].

Успадкаваная маёмасць дазволіла яму прысвяціць сябе навуцы. Дзякуючы яго фінансавай падтрымцы была апублікавана праца Ігнацы Загурскага «Monety dawnej Polski, jako też prowincji i miast do niej niegdyś należących, z trzech ostatnich wieków» (1845). Падтрымліваў развіццё польскай археалогіі, фінансаваў археалагічныя даследаванні ў Царстве Польскім. З 1846 быў членам Імператарскага таварыства гісторыі і старажытнасцей Расійскіх (руск.) (бел. і з 1850 года — членам Кракаўскага навуковага таварыства (руск.) (бел.. Актыўна працаваў у Таварыстве заахвочвання мастацтваў. Член Сельскагаспадарчага таварыства ў Царстве Польскім (польск.) (бел. у 1858 годзе^[4]. У 1860—1866 гадах быў яго віцэ-прэзідэнтам, а з 1868 года — «вечны і ганаровы» член Таварыства.

Падарожнічаў па Еўропе ў пошуках крыніц для польскай гісторыі. Падчас паездак па Польшчы збіраў калекцыі мастацкіх твораў, у тым ліку манеты і карціны. Гэтыя калекцыі былі выкупленыя Севярынам Мялжынскім (польск.) (бел.Севярын Миэлзински, які падараваў іх Познаньскаму таварыству сяброў навук (польск.) (бел. і археалагічнаму кабінету Ягелонскага ўніверсітэта. У часопісе «Biblioteka Warszawska» публікаваў свае артыкулы па гісторыі мастацтва.

Быў жанаты з Леоніяй Накваскай (1818—1886), але дзяцей не меў.

Памёр у сваім асабняку на Мазавецкай вуліцы (польск.) (бел. ў Варшаве. Быў пахаваны на Старых Павонзках.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

У працах Раставецкага «Słownik malarzów polskich ..» (I—III, 1850—1857) і «Słownik rytowników polskich …» (1886) шмат матэрыялаў, якія тычацца ўкраінскіх дзеячаў мастацтваў (руск.) (бел..

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Mapografia dawnej Polski, 1846;
Słownik malarzy polskich tudzież obcych w Polsce osiadłych lub czasowo w niej przebywających, t. 1-3, 1850—1857;
Słownik rytowników polskich, 1886;
Wzory sztuki średniowiecznej i z epoki Odrodzenia w dawnej Polsce, 1853—1858

Партрэты[правіць | правіць зыходнік]

Вядома некалькі партрэтаў Эдварда Раставецкага працы розных мастакоў, у тым ліку яго малявалі Юзаф Пічман (укр.) (бел. і Ян Ксаверы Канеўскі (бел. (тар.)) (бел.. Баляслаў Сырэвіч (польск.) (бел. стварыў яго бюст.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г http://tnk.krakow.pl/czlonkowie/rastawiecki-edward/ Праверана 30 жніўня 2022.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>
↑ Nowy kalendarzyk polityczny na rok 1834, Warszawa, s. 375.
↑ Roczniki Gospodarstwa Krajowego. R. 16, 1858, T. 32, nr 1, Warszawa 1858, s. 179.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Енциклопедія українознавства (укр.) (бел.. У 10-х томах. / Головний редактор Володимир Кубійович (руск.) (бел.. — Париж, Нью-Йорк: «Молоде життя (укр.) (бел.»-«НТШ (руск.) (бел.»; 1954—1989, 1993—2000.
Szenic Stanisław (1982). Cmentarz powązkowski 1891-1918. Zmarli i ich rodziny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy. p. 232. {{cite book}}: Шаблон цытавання мае пусты невядомы параметр: |coauthors= (даведка)
Rastawiecki Edward (нявызн.)(недаступная спасылка). Encyklopedia PWN. Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2012. Праверана April 16, 2011.
Minakowski Marek (польск.) (бел.. Edward bar. Rastawiecki h. Sas (нявызн.)(недаступная спасылка). Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2012. Праверана April 16, 2011.
A. Ryszkiewicz, Zasługi Edwarda Rastawieckiego jako kolekcjonera i mecenasa, [w:] Mecenas — kolekcjoner — odbiorca. Materiały sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, listopad 1981, Warszawa 1984.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эдвард Раставецкі
Едвард Раставецький // CBN Polona

[_4a449c2f5e811ce5-1] а ^б ^в ^г http://tnk.krakow.pl/czlonkowie/rastawiecki-edward/ Праверана 30 жніўня 2022.

[_033495c6053bf66f-2] а ^б ^в ^г ^д ^е Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

[3] Nowy kalendarzyk polityczny na rok 1834, Warszawa, s. 375.

[4] Roczniki Gospodarstwa Krajowego. R. 16, 1858, T. 32, nr 1, Warszawa 1858, s. 179.

[1]

[2]

[3]

[4]