Calliteara pudibunda

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Calliteara pudibunda

Самец

Самец

Вусень

Вусень
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Calliteara pudibunda (Linnaeus, 1758)

Сінонімы
  • Dasychira pudibunda
  • Elkneria pudibunda
  • Phalaena pudibunda

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  875926
EOL  635498

Calliteara pudibunda — начны матылёк падсямейства ваўнянак. Можа пашкоджваць лісцяныя, у тым ліку пладовыя дрэвы.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня пярэдняга крыла — 22-32 мм. Размах крылаў складае ад 37 да 67 мм, пры гэтым самкі значна буйней самцоў. Пярэднія крылы самак пафарбаваны ў жаўтлява-шэрыя колеры з бурым апыленнем і двума-трыма хвалістымі больш цёмна афарбаванымі папярочнымі палоскамі. Заднія крылы светла-шэрага колеру, з невыразнай размытай цёмнай папярочнай палоскай і цёмным плямай па пярэднім краі. Афарбоўка самцоў папяльцовая або цёмна-шэрая. На пярэдніх крылах самцоў маецца кантрасная, адносна асноўнага фону крыла, перавязь. Вусікі самцоў выразна грабеньчатыя. У самак вусікі з кароткімі грабеньчыкамі. Матылёк, які сядзіць, выцягвае наперад сябе ногі, пакрытыя мноствам валасінак. Такая пастава характэрная для многіх відаў сямейства ваўнянак. Ад блізкіх відаў адрозніваецца светлым апушэннем усяго цела.

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Распаўсюджаны ў лясной зоне Еўразіі, выключаючы Крайнюю Поўнач. Сустракаецца ў Афганістане, Малой Азіі, па ўсёй еўрапейскай частцы былога СССР, у Прыуралллі, Паволжы, Заходняй Сібіры, на Далёкім Усходзе, Беларусі, Украіне, Малдове, Паўночным Каўказе, у Закаўказзі, Казахстане, Сярэдняй Азіі.

Біялогія і цыкл развіцця[правіць | правіць зыходнік]

Лёт матылькоў адзначаецца з мая па чэрвень. Самкі пасля спарвання адкладаюць яйкі купкамі па 10-400 штук (звычайна каля 100 штук) на кару дрэў на вышыні 3-4 метраў. Пладавітасць самак у цэлым складае да 1000 яек. Пры масавым размнажэнні у сярэднім колькасць яек можа дасягае 10 000 на адно дрэва. Яйкі светла-шэрага колеру з блакітнаватым адценнем.

Вусень даўжынёй да 50 мм, лімонна-жоўтага колеру, часам ружовага, шэрага або цёмна-карычневага, густа пакрыта валасінкам. На целе маюцца пэндзлікі з валасоў на спіне. На канцы цела маецца малінава-чырвоны або пунцовы пэндзаль доўгіх тырчастых валасінак — своеасаблівы хвосцік. Валасінкі гусеніц пры кантакце з скурай чалавека выклікаюць з’яўленне алергічнай рэакцыі ў выглядзе балючага сыпу. Паміж пэндзлікамі знаходзяцца чорныя папярочныя палоскі.

Зноскі