Барыс Абрамавіч Забораў
Барыс Абрамавіч Забораў | |
---|---|
Дата нараджэння | 16 кастрычніка 1935[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 20 студзеня 2021[2][1] (85 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Бацька | Абрам Забораў |
Дзеці | Кірыл Забораў[d] |
Род дзейнасці | мастак |
Жанр | партрэт, пейзаж, сюжэтна - тэматычная карціна |
Вучоба | |
Мастацкі кірунак | рэалізм |
Член у | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Барыс Абрамавіч Забораў (16 кастрычніка 1935, Мінск) — беларускі і французскі жывапісец і графік, сын мастака Абрама Заборава.
Біяграфія
З 1949 па 1954 год вучыўся ў Мінскім мастацкім вучылішчы, потым ў Інстытуце жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна Акадэміі мастацтваў СССР. У 1956 годзе перавёўся ў Маскоўскі дзяржаўны мастацкі інстытут імя В. І. Сурыкава, скончыў яго ў 1961 г. па спецыяльнасці «мастак тэатра». Быў сябрам Саюза мастакоў БССР (да 1979). Жыў у г. Мінску, у 1979 годзе эмігрыраваў. Жыве ў Францыі (Парыж).
Творчасць
Працаваў у галіне кніжнай графікі і ў розных жанрах станковага жывапісу.
Займаўся мастацкім афармленнем кніг. Сярод іх зборнік вершаў балгарскіх паэтаў «Ад круч балканскіх», «Вей, ветрык» Яна Райніса, «Гамлет» і «Санеты» У. Шэкспіра, «Выбраная лірыка» Я. Купалы, «Раскідач» Р. Барадуліна, «Кароль Маціуш» Я. Корчака і інш. Зрабіў ілюстрацыі да твораў Ф. Дастаеўскага («Пакорлівая»), А. Пушкіна («Казка аб царэ Салтане»), О. Уайльда «Казкі». У Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь захоўваецца каля 50 графічных аркушаў Б. Заборава.
Выканаў 7 кніжных знакаў (экслібрысаў)[4].
У калекцыі Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь знаходзяцца 5 жывапісных палотнаў 1960 — 1970-х гадоў: партрэты Уладзіміра Маякоўскага і эстонскай мастачкі Імры Арэк, карціны «Палескія музыкі» (1968) і «Зімовае свята», апошняе да эміграцыі палатно «Рамантычны пейзаж» (1977). 17 лютага 2009 г. мастак перадаў музею карціну «Гумно» (2008)[5].
З 27 кастрычніка па 10 снежня 2010 года творы Барыса Заборава экспанаваліся ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь[6].
З 2014 г. расейскі літаратурна—мастацкі часопіс «Знамя» пачаў друкаваць біяграфічнае апавестваванне Б. Заборава «То, што нельга забыць»[7].
Літаратура
- Художники Советской Белоруссии / редкол.: В. И. Версоцкий, Н. И. Гончаров, Н. Т. Гутиев и др.. — Мн.,: Беларусь, 1976. — 400 с. — 18 000 экз.
Зноскі
- ↑ а б в г Fichier des personnes décédées Праверана 17 лютага 2021.
- ↑ https://nn.by/?c=ar&i=266990
- ↑ Bibliothèque nationale de France BnF catalogue général — Paris: BnF. Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ Беларускі кніжны знак / склад. А. Тычына, В. Шматаў. — Мн.,: Беларусь, 1975. — 127 с. — 12 000 экз.
- ↑ К церемонии передачи картин Б.А.Заборова и Дучица от МИДа НХМ РБ . Национальный художественный музей Республики Беларусь.
- ↑ Борис Заборов. Живопись. Рисунок. Скульптура . Национальный художественный музей Республики Беларусь.
- ↑ Борис Заборов То, что нельзя забыть // Знамя : журнал. — 2017. — № 6.
- Нарадзіліся 16 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1935 годзе
- Нарадзіліся ў Мінску
- Памерлі 20 студзеня
- Памерлі ў 2021 годзе
- Памерлі ў Парыжы
- Выпускнікі МДМІ імя Сурыкава
- Выпускнікі Беларускай акадэміі мастацтваў
- Члены Беларускага саюза мастакоў
- Асобы
- Мастакі паводле алфавіта
- Мастакі XX стагоддзя
- Мастакі СССР
- Мастакі Беларусі
- Члены Саюза мастакоў БССР
- Графікі Беларусі
- Мастакі-ілюстратары Беларусі
- Выпускнікі Мінскага дзяржаўнага мастацкага каледжа імя А. К. Глебава
- Яўрэйскія мастакі
- Вучні Сяргея Каткова