Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі і кляштар бернардзінцаў (Цітувенай)

Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі і кляштар бернардзінцаў
	Славутасць
Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі і кляштар бернардзінцаў
	; Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі і кляштар бернардзінцаў
	55°35′48″ пн. ш. 23°12′02″ у. д.HGЯO
Краіна	Літва
Горад	Цітувенай
Канфесія	Рымска-каталіцкая царква
Благачынне	Q16456214?
Архітэктурны стыль	готыка, рэнесанс, барока, ракако
Заснавальнік	Андрэй Валовіч
Дата заснавання	XVII стагоддзе
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дагледжаная версія гэтай старонкі, зацверджаная 19 студзеня 2020, была заснавана на гэтай версіі.

Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі і кляштар бернардзінцаў — рымска-каталіцкі сакральны комплекс у г. Цітувенай (Цітавяны) Кяльмскага раёна, Літва. Размешчаны на беразе возера Брыдвайшыс, складаецца з касцёла, жылых корпусаў, унутранага двара з аркаднымі галерэямі, капліцы Св. Духа. Комплекс мае рысы готыкі, рэнесансу, барока, ракако.

Гісторыя

Заснаваны у пачатку XVII ст. ў мястэчку Цітавяны ў Жамойці вялікім харужым літоўскім Андрэем Валовічам.

Касцёл узведзены ў 1614—1639 гг. Т. Касперам(?), вежы і франтон — у 1759—1771 гг. У 1783 годзе інтэр'еры рэканструяваны ў стылі барока. У кляштары была школа для шляхты. У 1771—1773 гг. насупраць касцёла пабудаваны аркадныя галерэі. У 1775 годзе па фундацыі Ю. Гружэўскага узведзена капліца.

У 1864 годзе кляштар зачынены. Рэстаўраваны ў 1961—1965 гг.

Архітэктура

Касцёл уяўляе сабой трохнефную базіліку з доўгім прэсбітэрыем і высокім дахам і спічастымі вокнамі. Галоўны фасад упрыгожаны двума чатырохяруснымі вежамі і высокім двухярусным франтонам. Унутры алтары ў стылі ракако.

Насупраць касцёла аркадныя галерэі, якія ўтвараюць двор, ўпрыгожаныя 27 фрэскамі 1824 года, гарэльефнымі кампазіцыямі. У цэнтры двара двухярусная капліца, на франтоне якой картуш з гербам фундатара Ю. Гружэўскага.

Да касцёла з усходняга боку прыбудаваны тры жылыя двухпавярховыя карпусы, упрыгожаныя парталамі, карнізамі, фрызамі ў стылі рэнесанс, якія ўтвараюць невялікі ўнутраны двор. Франтон рызаліта галоўнага корпуса трохступенчаты. Планіроўка памяшканняў анфіладная, некаторыя з іх распісаны ў XVIII ст. фрэскамі.

Літаратура

Абрамаускас С., Зволинскас Г. Архитектурный ансамбль в Титувенай // Архитектурное наследство. М., 1957. Вып. 8.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі і кляштар бернардзінцаў (Цітувенай)
Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі і кляштар бернардзінцаў (Цітувенай) на сайце Электронная энцыклапедыя «Вялікае Княства Літоўскае»