Пацір Доньі Уракі
| ||
| Пацір Доньі Уракі | ||
| ісп.: Cáliz de doña Urraca | ||
| Матэрыял | онікс, золата, камея і каштоўныя камяні | |
|---|---|---|
| Музей Каралеўскай базілікі Святога Ісідора ў Леоне[d] | ||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | ||
Пацір Доньі Уракі (ісп.: Cáliz de doña Urraca) — оніксавы пацір, інкруставаны каштоўнымі камянямі, які, як мяркуецца, з’яўляецца Святым Пацірам, чарай, з якой Ісус піў і служыў Святое Прычашчэнне. Ён належаў Урацы Саморскай, дачцы Фердынанда Вялікага.
Размяшчэнне
Чара захоўваецца ў Базіліцы Святога Ісідора ў Леоне, Іспанія, дзе па меркаванні гісторыкаў знаходзіцца ўжо з XI стагоддзя[1].
Публікацыя «Los Reyes del Grial» (бел.: Цары Грааля) ў сакавіку 2014 года, у якой сцвярджаецца, што чаша — гэта Святы Грааль, прывяла да таго, што супрацоўнікі музея ў базіліцы выключылі чару з экспазіцыі, заявіўшы, што натоўпы, якія жадаюць наведаць музей, былі занадта вялікімі, каб з імі справіцца. Музей цяпер выстаўляе чару ў асобным пакоі ў вежы побач са старой бібліятэкай.
Гісторыя і падабенства на Святы Грааль
Аўтары і даследчыкі Маргарыта Торэс і Хасэ Артэга-дэль-Рыа, якія апублікавалі сваю кнігу «The Kings of the Grail» у сакавіку 2014 года, сцвярджаюць, што яны прасачылі паходжанне чары да раннехрысціянскай абшчыны ў Іерусаліме[1].
Даследчыкі сцвярджаюць, што пацір быў дастаўлены ў Каір мусульманскімі вандроўнікамі і быў дараваны эміру на іспанскім ўзбярэжжы за дапамогу ахвярам голаду ў Егіпце. Адтуль, чара перайшла ва ўладанне Фердынанда Вялікага, бацькі Уракі Саморскай, як прапанова міру ад андалузскага правіцеля[2].
Даследчыкі мяркуюць, што чара была зроблена паміж 200 года да н.э. і 100 годам н.э. Па словах Торэс: «адзіная чара, якая можа лічыцца чарай Хрыста, — гэта той келіх, які зрабіў падарожжа ў Каір, а затым з Каіра ў Леон — і гэта тая самая чара».[1]
Археолагі імкнуліся як мага хутчэй развеяць аргументы Торэс і дэль-Рыа, паказваючы на тое, што каля 200 розных келіхаў і чараў па ўсёй Еўропе «змагаюцца за тытул». Дзіярмайд МакКалах, прафесар гісторыі Царквы ў Оксфардскім універсітэце, заявіў, што прэтэнзіі былі «ідыёцкімі»[3]. Аўтары выказалі няўпэўненасць у тым, ці выкарысоўваў Ісус на самай справе чару[4].
Зноскі
- ↑ а б в Historians claim Holy Grail is in church in Leon, northern Spain by Bob Fredericks (News.com.au, 1 April 2014)
- ↑ Historians identify 'Holy Grail' as goblet in Spanish museum, new book says by Joel Landau (New York Daily News, 31 March 2014)
- ↑ No rabbits guarding this «Holy Grail» by Tom Whipple (The Australian, 1 April 2014)
- ↑ Spanish historians claim to have found Holy Grail by Guy Hedgecoe (Irish Times, 28 March 2014)
Літаратура
- Ortega Del Río, José Miguel; Torres Sevilla-Quiñones De León, Margarita Cecilia. «Los Reyes del Grial» (2014). Cordelia. ISBN 9788415973294