Вуліца Францыска Скарыны (Полацк)
| Вуліца Францыска Скарыны Полацк | |
|---|---|
 | |
| Агульная інфармацыя | |
| Краіна | Беларусь |
| Рэгіён | Віцебская вобласць |
| Горад | Полацк |
| Мікрараён | Цэнтр |
| Працягласць | 1180 м |
| Ранейшыя назвы | Плігаўская, Пралетарская |
| Назва ў гонар | Францыск Скарына |
| Паштовы індэкс | 211401, 211415 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Вуліца Францыска Скарыны — вуліца ў цэнтры Полацка.
Гісторыя
У пачатку XX стагоддзя насіла назву Плігаўская, што звязана з мясцовасцю Плігаўкі, якая месцілася на вул. Прабойнай, пад Верхнім замкам, насупраць перавозу ад ракі Дзвіны[1].
7 снежня 1918 года на мітынге ў актавай залі былога кадэцкага корпуса была аб’яўлена сумесная пастанова павятовага камітэта РКП(б), Рэвкама і павятовага выканкама аб змене назвы на «вуліца Пралетарская»[2]. Так вуліца называлася да 1956 году[3].
Сучасная назва дадзена ў гонар ураджэнца Полацка друкара Францыска Скарыны.
Апісанне
Вуліца цягнецца ад вуліцы Талстога на захадзе да вуліцы Юбілейнай на ўсходзе, мінаючы Полацкі кірмаш.
Забудова
- № 21 — Полацкі прыродна-экалагічны музей у старой воданапорнай вежы.
- № 25 — Сярэдняя школа № 10
Цікавыя факты
У Полацку акрамя вуліцы Францыска Скарыны ёсць яшчэ праспект Францыска Скарыны.
На беразе Палаты на вуліцы Плігаўскай у пачатку ХХ стагоддзя стаяла Паравая гарбарня, якую ў 1910 годзе набыў мешчанін Пінхус Руманаў Ільмер. У 1996 годзе пры разборы старого дома па вуліцы Ф. Скарыны быў знойдзены яго архіў[4].
Зноскі
- ↑ Д. У. Дук. Полацк і палачане (IX – XVIII стст.) (бел.). — ПДУ. — Наваполацк, 2010. — 180 с. — ISBN 978-985-531-122-6.
- ↑ Первые революционные преобразования (руск.).
- ↑ Л. Ф. Данько, А. И. Судник. Путоводитель по городу Полоцку 1910 года. Выпуск 8 (руск.). — Полоцкое книжное издательство. — Полоцк, 2009. — 45 с. — ISBN 978-985-6936-02-2.
- ↑ Паровой кожевельный завод Пинхуса Ильмера (руск.).