Іван Канстанцінавіч Слесараў
Іван Канстанцінавіч Слесараў | |
---|---|
руск.: Иван Константинович Слесарев | |
Дата нараджэння | 30 лістапада 1926 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1 красавіка 1998 (71 год) |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | навуковец |
Навуковая сфера | жывёлагадоўля |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар біялагічных навук (1972) |
Навуковае званне | |
Альма-матар |
Іван Канстанцінавіч Сле́сараў[1] (руск.: Иван Константинович Слесарев; 30 лістапада 1926 — 1 красавіка 1998) — вучоны ў галіне жывёлагадоўлі, доктар біялагічных навук (1972), прафесар (1977).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся ў горадзе Ілек Ілекскага павета Уральскай губерні Казакскай АССР (сучаснае сяло, адміністрацыйны цэнтр Ілекскага раёна Арэнбургскай вобласці Расіі). Скончыў 7 класаў школы і ў 1942 годзе паступіў вучыцца ў Ілекскі заатэхнічны тэхнікум[2]. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. З лістапада 1943 года па май 1944 года праходзіў ваенную падрыхтоўку, скончыў школу снайпераў у Бузулуку і праходзіў службу ў складзе 417-й стралковай Чырванасцяжнай Сівашскай дывізіі 1-а Прыбалтыйскага фронту[2]. Удзельнік вызвалення Прыбалтыкі і Беларусі.
У 1947 годзе скончыў Ілекскі заатэхнічны тэхнікум, у 1952 годзе — Арэнбургскі сельскагаспадарчы інстытут (сучасны Арэнбургскі дзяржаўны аграрны ўніверсітэт). У 1956 годзе скончыў аспірантуру і ў 1956—1961 гадах працаваў старшым навуковым супрацоўнікам на Аграбіялагічнай станцыі Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта[2].
З 1961 года І. К Слесараў у Беларускім навукова-даследчым інстытуце жывёлагадоўлі.
Навуковая дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Аўтар навуковых прац па па бялковым кармленні сельскагаспадарчай жывёлы з выкарыстаннем сінтэтычных азоцістых рэчываў, арганічных кіслот, смакавых дабавак хімічнага і мікрабіялагічнага сінтэзу.
Аўтар больш за 160 навуковых прац[2]. Адзін з аўтараў патэнта «Кормовая добавка для животных»[3].
Пад кіраўніцтвам І. К. Слесарава абаронены 34 кандыдацкіх і доктарскіх дысертацый[2].
Сярод апублікаваных прац:
- Минеральное питание крупного рогатого скота. — Мн., 1987. (разам з А. С. Зяньковым);
- Минеральные источники Беларуси для животноводства. — Мн., 1995. (разам з М. У. Пілюком).
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]Узнагароджаны шэрагам медалёў за баявыя і працоўныя заслугі, ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР, НДІ жывёлагадоўлі, Міністэрства сельскай гаспадаркі БССР[2].
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Слесараў Іван Канстанцінавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 6. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Иван Шейко По рецептуре Ивана Слесарева (руск.) // Навуковая, вытворча-практычная газета Беларусі «Навука», № 49 (2620) 5 снежня 2016 г.
- Нарадзіліся 30 лістапада
- Нарадзіліся ў 1926 годзе
- Нарадзіліся ва Уральскай губерні
- Памерлі 1 красавіка
- Памерлі ў 1998 годзе
- Выкладчыкі МДУ
- Дактары біялагічных навук
- Прафесары
- Выпускнікі Арэнбургскага дзяржаўнага аграрнага ўніверсітэта
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Нарадзіліся ў Арэнбургскай вобласці
- Постаці савецкай жывёлагадоўлі
- Постаці беларускай жывёлагадоўлі
- Супрацоўнікі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі
- Снайперы Вялікай Айчыннай вайны