Іван Фёдаравіч Харламаў

Іван Фёдаравіч Харламаў
Іван Фёдаравіч Харламаў
Дата нараджэння	30 чэрвеня 1920
Месца нараджэння	Шарпілаўка, Гомельскі павет, Гомельская губерня, РСФСР;
Дата смерці	12 красавіка 2003 (82 гады)
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Род дзейнасці	настаўнік
Месца працы	Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Францыска Скарыны;
Навуковая ступень	доктар педагагічных навук (1973)
Навуковае званне	прафесар (1974); акадэмік НАН Беларусі (1995);
Альма-матар	Школа № 2 імя В. М. Калеснікава; Гомельскі педагагічны інстытут імя В. П. Чкалава (1952);
Прэміі
Узнагароды	Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (1980)

Іван Фёдаравіч Харламаў (30 чэрвеня 1920, в. Шарпілаўка, Гомельскі раён — 12 красавіка 2003) — беларускі вучоны ў галіне педагогікі. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1995), акадэмік Акадэміі педагагічных навук СССР (1990), доктар педагагічных навук (1973), прафесар (1974). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1980). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў школу № 2 у г. Рагачоў, Гомельскі педагагічны інстытут (1952).

У 1939—1940, 1945—1955 гадах настаўнік, дырэктар школы, загадчык Лоеўскага раённага аддзела народнай адукацыі. У 1955—1969 гадах старшы выкладчык, дацэнт, прарэктар, загадчык кафедры Гомельскага педагагічнага інстытута. З 1969 года загадчык кафедры Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Францыска Скарыны^[1].

Узнагароды і прэміі[правіць | правіць зыходнік]

Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (2000) — за працу «Падручнік „Педагогіка“ на беларускай мове для студэнтаў педагагічных вышэйшых навучальных устаноў».

Узнагароджаны ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга (1980), Айчыннай вайны II ступені (1985), медалямі.