Гатаўшчына (Пліскі сельсавет)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Аграгарадок Гатаўшчына)
Аграгарадок
Гатаўшчына
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 281 чал. (2009)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2156
Паштовыя індэксы
211812
Аўтамабільны код
2
СААТА
2215848031
Гатаўшчына на карце Беларусі ±
Гатаўшчына (Пліскі сельсавет) (Беларусь)
Гатаўшчына (Пліскі сельсавет)
Гатаўшчына (Пліскі сельсавет) (Віцебская вобласць)
Гатаўшчына (Пліскі сельсавет)

Га́таўшчына[1] (трансліт.: Hataŭščyna, руск.: Гатовщина) — аграгарадок у Глыбоцкім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Пліскага сельсавета.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У 1921—1945 гадах маёнтак у складзе гміны Пліса Дзісенскага павета Віленскага ваяводства Польскай Рэспублікі[2][3][4][5].

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1921 год — 17 жыхароў, 3 двары[6].
  • 1931 год — 28 жыхароў, 6 двароў[7].

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

  • Сядзіба Бжастоўскіх (1880-я гг.)
  • Прыдарожная каплічка

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf Архівавана 27 красавіка 2022.
  4. https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 64.
  7. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 23

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Hatowszczyzna, wieś, powiat dzisieński, gmina Plissa // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy (польск.). — Warszawa, 1882. — S. 40.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]