Гонта: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:Wooden shingles.jpg|thumb|Гонта]]
[[Файл:Wooden shingles.jpg|thumb|Гонта]]
'''Гонта''' ({{lang-pl|gont}}) - [[Драўніна|драўляны]] [[будаўнічы матэрыял|матэрыял]] для крыцця [[дах]]у і [[сцяна|сцен]] y форме невялікіх тонкіх [[дошка|дошчачак]], востра саструганых з аднаго боку і з [[паз]]ам з другога. Робіцца з [[яліна|яловай]], [[хвоя|хваёвай]], [[асіна]]вай і інш. драўніны, даўжынёй звычайна 50—60 см, шырынёй каля 10 см. Дах з гонты служыць 25—35 гадоў. Вядома ва ўсёй [[Еўропа|Еўропе]].
'''Гонта''' ({{lang-pl|gont}}) — [[Драўніна|драўляны]] [[будаўнічы матэрыял|матэрыял]] для крыцця [[дах]]у і [[сцяна|сцен]] y форме невялікіх тонкіх [[дошка|дошчачак]], востра саструганых з аднаго боку і з [[паз]]ам з другога. Робіцца з [[яліна|яловай]], [[хвоя|хваёвай]], [[асіна]]вай і інш. драўніны, даўжынёй звычайна 50—60 см, шырынёй каля 10 см. Дах з гонты служыць 25—35 гадоў. Вядома ва ўсёй [[Еўропа|Еўропе]].


== Беларусь ==
== Беларусь ==
[[Файл:Званіца Шарашова 112Г000655.jpg|thumb|злева|Званіца ў Шарашовее з гонтавым дахам]]
[[Файл:Званіца Шарашова 112Г000655.jpg|thumb|злева|Званіца ў Шарашове з гонтавым дахам]]
У [[Беларусь|Беларусі]] гонта вядома з даўніх часоў, рабілася ўручную (радыяльным расколваннем), пазней — на механізаваных станках (распілоўваннем). Гонтай крылі дахі ўсіх тыпаў будынкаў. Дошчачкі ўваходзілі адна ў адну і прыбіваліся да дахаў. Кожны верхні рад гонты перакрываў ніжэйшы, таму пакрыццё атрымлівалася шматслойнае — да 4 слаёў ([[касцёл Святой Ганны, Дзяржынск|касцёл]] y [[Койданава|Койданаве]], [[XVIII]] ст.). Часам гонту ніжняга, навіслага над карнізам рада рабілі завостранымі, што ўпрыгожвала дах (сядзібны дом y [[вёска Боркі, Дзятлаўскі раён|Борк]]ах, званіцы ў [[Белагруда|Белагруд]]зе і [[Званіца, Шарашова|Шарашове]], касцёл{{факт?}} y [[Жытомля|Жытомлі]]).
У [[Беларусь|Беларусі]] гонта вядома з даўніх часоў, рабілася ўручную (радыяльным расколваннем), пазней — на механізаваных станках (распілоўваннем). Гонтай крылі дахі ўсіх тыпаў будынкаў. Дошчачкі ўваходзілі адна ў адну і прыбіваліся да дахаў. Кожны верхні рад гонты перакрываў ніжэйшы, таму пакрыццё атрымлівалася шматслойнае — да 4 слаёў ([[касцёл Святой Ганны, Дзяржынск|касцёл]] y [[Койданава|Койданаве]], [[XVIII]] ст.). Часам гонту ніжняга, навіслага над карнізам рада рабілі завостранымі, што ўпрыгожвала дах (сядзібны дом y [[вёска Боркі, Дзятлаўскі раён|Борках]], званіцы ў [[Белагруда|Белагрудзе]] і [[Званіца, Шарашова|Шарашове]], касцёл{{факт?}} y [[Жытомля|Жытомлі]]).


== Літаратура ==
== Літаратура ==

Версія ад 01:15, 29 жніўня 2015

Гонта

Гонта (польск.: gont) — драўляны матэрыял для крыцця даху і сцен y форме невялікіх тонкіх дошчачак, востра саструганых з аднаго боку і з пазам з другога. Робіцца з яловай, хваёвай, асінавай і інш. драўніны, даўжынёй звычайна 50—60 см, шырынёй каля 10 см. Дах з гонты служыць 25—35 гадоў. Вядома ва ўсёй Еўропе.

Беларусь

Званіца ў Шарашове з гонтавым дахам

У Беларусі гонта вядома з даўніх часоў, рабілася ўручную (радыяльным расколваннем), пазней — на механізаваных станках (распілоўваннем). Гонтай крылі дахі ўсіх тыпаў будынкаў. Дошчачкі ўваходзілі адна ў адну і прыбіваліся да дахаў. Кожны верхні рад гонты перакрываў ніжэйшы, таму пакрыццё атрымлівалася шматслойнае — да 4 слаёў (касцёл y Койданаве, XVIII ст.). Часам гонту ніжняга, навіслага над карнізам рада рабілі завостранымі, што ўпрыгожвала дах (сядзібны дом y Борках, званіцы ў Белагрудзе і Шарашове, касцёл[удакладніць] y Жытомлі).

Літаратура

Спасылкі