Порта Нігра: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
новы перакладам |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 26: | Радок 26: | ||
'''Порта Нігра''' ({{lang-la|Porta Nigra}} — «чорныя вароты») — самыя вялікія і добра захаваныя антычныя вароты ва ўсім свеце, увахлдзяць у спіс аб'ектаў [[Сусветная спадчына|Сусветнай спадчыны]] [[ЮНЭСКА]] і з'яўляюцца сімвалам горада [[Горад Трыр|Трыр]] ([[Германія]]). |
'''Порта Нігра''' ({{lang-la|Porta Nigra}} — «чорныя вароты») — самыя вялікія і добра захаваныя антычныя вароты ва ўсім свеце, увахлдзяць у спіс аб'ектаў [[Сусветная спадчына|Сусветнай спадчыны]] [[ЮНЭСКА]] і з'яўляюцца сімвалам горада [[Горад Трыр|Трыр]] ([[Германія]]). |
||
У часы [[Рымская імперыя|Рымскай імперыі]] выконавлі функцыю гарадскіх варот. Гэтыя вароты, вышыня якіх складае 29,3 м, былі пабудаваны ў [[180]] годзе без ужывання цэмента. Светлыя пясчаныя камяні вагай да 6 тон рымляне распілоўвалі з дакладнасцю да міліметра бронзавымі піламі, які рухаліся пад уздеяннем млынавага камяня. Потым іх падымалі на драўляных лябёдках і злучалі жалезнымі скобамі, а потым жыдкім волавам злучалі са сцяной. У |
У часы [[Рымская імперыя|Рымскай імперыі]] выконавлі функцыю гарадскіх варот. Гэтыя вароты, вышыня якіх складае 29,3 м, былі пабудаваны ў [[180]] годзе без ужывання цэмента. Светлыя пясчаныя камяні вагай да 6 тон рымляне распілоўвалі з дакладнасцю да міліметра бронзавымі піламі, які рухаліся пад уздеяннем млынавага камяня. Потым іх падымалі на драўляных лябёдках і злучалі жалезнымі скобамі, а потым жыдкім волавам злучалі са сцяной. У Сярэднявеччы ў камянях былі зроблены адтуліны, каб дастаць металічныя скобы і яшчэ раз выкарыстаць іх. |
||
Болшасць гэтых адтулін магчыма ўбачыць нават сёння: па слядам ржаўчыны на камянях магчыма вызначыць месцазнаходжанні скоб. Самі ж вароты ў Сярэднявеччы не кранулі, таму што пачынаючы з [[1028]] года ў Порта Нігры жыў [[Сімяон Трырскі]], грэчаскі пустэльнік, манах егіпецкага [[Манастыр Святой Кацярыны|манастыра Святой Кацярыны]]. Дзверы згодна з яго жаданнем былі замураваны. Неўзабаве пасля яго смерці ў [[1035]] годзе яго кананізавалі, і ў яго гонар Порта Нігру перабудавалі ў царкву св. Сімяона. Царква праіснавала |
Болшасць з гэтых адтулін магчыма ўбачыць нават сёння: па слядам ржаўчыны на камянях магчыма вызначыць месцазнаходжанні скоб. Самі ж вароты ў Сярэднявеччы не кранулі, таму што пачынаючы з [[1028]] года ў Порта Нігры жыў [[Сімяон Трырскі]], грэчаскі пустэльнік, манах егіпецкага [[Манастыр Святой Кацярыны|манастыра Святой Кацярыны]]. Дзверы згодна з яго жаданнем былі замураваны. Неўзабаве пасля яго смерці ў [[1035]] годзе яго кананізавалі, і ў яго гонар Порта Нігру перабудавалі ў царкву св. Сімяона. Царква праіснавала да захопа Трыра французамі, толькі ў [[1804]] годзе[[Напалеон I|Напалеон]] аддаў загад прыбраць усе царкоўныя прыбудовы і тым самым вярнуцца да першапачатковага рымскага варыянта. Сёння ад царкоўных прыбудоў захавалася толькі ўсходняя апсіда XII стагоддзя. Турысты могуць падняцца наверх Порта Нігры і аглядзець яе. |
||
[[Файл:Trier Porta Nigra BW 3.JPG|thumb|left]] |
[[Файл:Trier Porta Nigra BW 3.JPG|thumb|left]] |
||
Версія ад 21:47, 16 лютага 2016
| вароты | |
| Порта Нігра | |
|---|---|
| Porta Nigra | |
 | |
| 49°45′35″ пн. ш. 6°38′38″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Германія |
| Горад | Трыр |
| Архітэктурны стыль | старажытнарымская архітэктура[d] |
| Дата заснавання | 180[1] |
| Дата пабудовы | 180 год |
| Сайт | zentrum-der-antike.de/mo… |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
|
Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 367 рус. • англ. • фр. |
Порта Нігра (лац.: Porta Nigra — «чорныя вароты») — самыя вялікія і добра захаваныя антычныя вароты ва ўсім свеце, увахлдзяць у спіс аб'ектаў Сусветнай спадчыны ЮНЭСКА і з'яўляюцца сімвалам горада Трыр (Германія).
У часы Рымскай імперыі выконавлі функцыю гарадскіх варот. Гэтыя вароты, вышыня якіх складае 29,3 м, былі пабудаваны ў 180 годзе без ужывання цэмента. Светлыя пясчаныя камяні вагай да 6 тон рымляне распілоўвалі з дакладнасцю да міліметра бронзавымі піламі, які рухаліся пад уздеяннем млынавага камяня. Потым іх падымалі на драўляных лябёдках і злучалі жалезнымі скобамі, а потым жыдкім волавам злучалі са сцяной. У Сярэднявеччы ў камянях былі зроблены адтуліны, каб дастаць металічныя скобы і яшчэ раз выкарыстаць іх.
Болшасць з гэтых адтулін магчыма ўбачыць нават сёння: па слядам ржаўчыны на камянях магчыма вызначыць месцазнаходжанні скоб. Самі ж вароты ў Сярэднявеччы не кранулі, таму што пачынаючы з 1028 года ў Порта Нігры жыў Сімяон Трырскі, грэчаскі пустэльнік, манах егіпецкага манастыра Святой Кацярыны. Дзверы згодна з яго жаданнем былі замураваны. Неўзабаве пасля яго смерці ў 1035 годзе яго кананізавалі, і ў яго гонар Порта Нігру перабудавалі ў царкву св. Сімяона. Царква праіснавала да захопа Трыра французамі, толькі ў 1804 годзеНапалеон аддаў загад прыбраць усе царкоўныя прыбудовы і тым самым вярнуцца да першапачатковага рымскага варыянта. Сёння ад царкоўных прыбудоў захавалася толькі ўсходняя апсіда XII стагоддзя. Турысты могуць падняцца наверх Порта Нігры і аглядзець яе.
