Аляксандр Леанідавіч Ткачонак

Аляксандр Леанідавіч Ткачонак
Дата нараджэння	20 лістапада 1950(1950-11-20) (74 гады)
Месца нараджэння	Чашнікі, Чашніцкі раён, Віцебская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Адукацыя	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1975)
Прафесія	акцёр
Тэатр	Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Максіма Горкага
Прэміі	Прэмія «За духоўнае адраджэнне»
Узнагароды	Крыштальная Паўлінка (2012)
IMDb	ID 0864709

Аляксандр Леанідавіч Ткачо́нак (нар. 20 лістапада 1950(1950-11-20), Чашнікі, Віцебская вобласць) — беларускі акцёр. Народны артыст Беларусі (1998).

Біяграфія

Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут (1975). З 1975 года акцёр Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя М. Горкага.

Творчасць

Мастацтва А. Ткачонка вызначаецца арганічнасцю, псіхалагічнай глыбінёй, пластычнай выразнасцю, дакладнасцю знешняга малюнка ролі, разнастайнасцю моўных характарыстык. Сярод роляў: Лешч, поп Паўлін, Акцёр, Якаў Багалюбаў («Апошнія», «Ягор Булычоў і іншыя», «На дне», «Букееў і кампанія» М. Горкага), Лапахін («Вішнёвы сад» А. Чэхава), Компас («Дзялок» А. Талстога), Мальер («Мальер» М. Булгакава), Фарацьеў («Фантазіі Фарацьева» А. Сакаловай), Падсякальнікаў ("Тэрмінова патрабуецца… «самазабойца» М. Эрдмана), Мечыслаў Вальпура («Вар’ят і манахіня» С. Віткевіча), Освальд («Здані» Г. Ібсена), Жэронт («Адзіны наследнік» Ж. Ф. Рэньяра), Пічэм («Трохграшовая опера» Б. Брэхта), Пісьменнік («Хто там?» Ж. Рабера), Саймон («Цяжкія людзі, ці Жаніх з Іерусаліма» І. Бар-Іосіфа) і інш. Шлях спасціжэння героем чалавечай гаднасці, нязломную сілу духу прастога селяніна выявіў у вобразе Петрака ў спектаклі «Знак бяды» паводле В. Быкава (Дзяржыўная прэмія Беларусі 1986). Як рэжысёр паставіў спектакль «Шум за сцэнай» («Тэатр») М. Фрэйна (1989). Здымаўся ў кіно («Раскіданае гняздо», «Жыў-быў доктар», «Міхайла Ламаносаў») і тэлевізійных пастаноўках («Шчаслівы» паводле К. Рапапорта і М. Маклярскага, «Тэатр купца Япішкіна» Е. Міровіча, «Федра» Ж. Расіна).

Узнагароды і званні

• Медаль Францыска Скарыны (2011)
• Народны артыст Беларусі (1998)
• Дзяржаўная прэмія БССР (1986)
• Прэмія «За духоўнае адраджэнне»
• Уладальнік прыза «Крыштальная Паўлінка» (2012)
• Ганаровая грамата Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта (2010)
• Нагрудны знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь (2015)
• Ганаровы знак Беларускага прафсаюза работнікаў культуры (2015)

Літаратура

• Крывашэева Н. А. Ткачо́нак Аляксандр Леанідавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 473. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Ткаченок Александр Леонидович // Современное искусство Республики Беларусь: справочник персоналий / Сост. В. П. Прокопцова, Л. А. Густова-Рунцо, Т. Н. Бабич и др. — Мн.: БГУКИ, 2018. — С. 385—386. — 452 с. — 50 экз. — ISBN 978-985-522-195-2. (руск.)

Спасылкі

• Дар’я Смірнова Аляксандр Ткачонак: Калі не будзеш існаваць як бы «за таго хлопца», не зможаш перадаць яго боль людзям… // Літаратура і мастацтва
• Іван Ждановіч Самая каштоўная спадчына (Праверана 20 ліпеня 2024) // СБ. Беларусь сегодня
• Народнаму артысту Беларусі Аляксандру Ткачонку 70 // Белтэлерадыёкампанія