Амурайсу

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аўтарства
Краіна паходжання
Кампаненты
Асноўныя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Амурайсу, аму-райсу (яп.: オムライス) — папулярная японская страва, якая складаецца са смажанага рыса  (руск.), які накрываюць амлетам або загортваюць у яго і ўпрыгожваюць кетчупам. Яго часта гатуюць і дома, і ў закусачных-дайнерах  (руск.) у заходнім стылі. Ён уваходзіць у наборы ежы для дзяцей у фаст-фудах., окасама-ранці[1][2].

Амурайсу — прыклад японскай кухні ёсёку  (руск.), якая адаптуе заходнія рэцэпты і з’явілася ў пачатку перыяду Мейдзі пасля заканчэння палітыкі самаізаляцыі Японіі. Назва стравы з’яўляецца васэй-эйга  (руск.), яно складаецца са слоў ому і райсу — скарачэння ад англійскіх слоў omelette (амлет) і rice (рыс).

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Амурайсу паўстаў на мяжы XX стагоддзя ў Гіндзе  (руск.), гандлёвым квартале Токіа, у рэстаране заходняга стылю Renga-tei пад уплывам цякін-дзусі (варыянт сушы, загорнуты ў тонкі амлет)[3].

Варыяцыі[правіць | правіць зыходнік]

Звычайна амурайсу складаецца з цікін-райсу, рысу, смажанага на патэльні з кетчупам і курыным мясам, загорнутага ў тонкі ліст са смажаных яек. Замест курынага могуць выкарыстоўвацца іншыя віды мяса, падсмажаны хотдог і SPAM  (руск.). У рыс могуць дадавацца розная гародніна, ялавічны булён, дэміглас  (руск.), кетчуп, белы соус  (руск.), соль, перац.

Часам рыс замяняецца на локшыну якісоба  (руск.), і тады страва называецца амусоба (аму-соба). У Акінаве рыхтуюць амутака, варыянт з така рысам.

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Акрамя Японіі амурайсу распаўсюджаны ў Карэі (오므라이스, амыраісы), куды ён трапіў падчас японскай акупацыі  (руск.), падаецца ў кімбап  (руск.)-рэстаранах па ўсёй Паўднёвай Карэі[4]. Амурайсу папулярны ў Тайвані, які таксама быў акупаваны Японіяй.

У Паўднёва-Усходняй Азіі (асабліва ў Малайзіі, Інданезіі, Сінгапуры) існуе падобная страва пад назвай насі-гарэнг  (руск.).

Зноскі

  1. Nishimoto, Miyoko (June 1992). «Beyond Sushi: Japanese Cooking in the Great Home-Style Tradition», Vegetarian Times, No. 178. ISSN 0164-8497.
  2. Shimbo, Hiroko (2000). The Japanese Kitchen, p.148. ISBN 1-55832-177-2.
  3. Kishi Asako (March 15, 2002). «NIPPONIA No.20: Omuraisu Архіўная копія ад 10 верасня 2018 на Wayback Machine», Web-Japan.org.
  4. Sohn, Ho-min (2006). Korean language in culture and society, p.59. ISBN 9780824826949.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]