Анатолій Данілавіч Смычнік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Анатолій Данілавіч Смычнік
Дата нараджэння 13 кастрычніка 1949(1949-10-13) (74 гады)
Месца нараджэння
Род дзейнасці навуковец, выкладчык універсітэта
Месца працы
Навуковая ступень доктар тэхнічных навук (2005)
Навуковае званне
Альма-матар
Прэміі
Узнагароды
медаль «За працоўныя заслугі»

Анатолій Данілавіч Смычнік (нар. 13 кастрычніка 1949, в. Заеліца, Глускі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі вучоны ў галіне распрацоўкі карысных выкапняў. Член-карэспандэнт (2009), доктар тэхнічных навук (2005), прафесар (2005).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Ленінградскі горны інстытут імя Г. В. Пляханава (1971).

З 1971 года працаваў у РУП ПА «Беларуськалій», з 1986 года — галоўны інжынер праектнай часткі Беларускага філіяла Усесаюзнага навукова-даследчага і праектнага інстытута галургіі.

З 1993 года — дырэктар, з 1998 года — генеральны дырэктар, з 2011 года — намеснік генеральнага дырэктара Беларускага навукова-даследчага і праектна-канструктарскага інстытута горнай і хімічнай прамысловасці, адначасова прафесар, загадчык кафедры Беларускага нацыянальнага тэхнічнага ўніверсітэта.

З 2012 года — тэхнічны дырэктар ТАА «Стрыктум» (Расія)[1].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Прэмія Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (1993) за распрацоўку і ўкараненне тэхналогіі лячэбна-аздараўленчага спелеакомплексу на базе дзеючага рудніка ПА «Беларуськалій». Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь (2008) за працу "Распрацоўка і ўкараненне рэсурсазберагальных тэхналогій здабычы i перапрацоўкі сільвінітавых руд на рэспубліканскім унітарным прадпрыемстве «Вытворчае аб’яднанне „Беларуськалій“», якія павышаюць канкурэнтаздольнасць калійных угнаенняў на сусветным рынку".

Узнагароджаны медалём «За працоўныя заслугі» (2009), іншымі медалямі.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя даследаванні ў галіне горнай справы і ўзбагачэння карысных выкапняў. Выявіў заканамернасці ўплыву геалагічных і горнатэхнічных фактараў на характар фізіка-механічных і фізіка-хімічных працэсаў, якія адбываюцца пры распрацоўцы прыродных калійных соляў. Выканаў ацэнку ўплыву прыродных і тэхнагенных фактараў на неадынамічны стан літасферы ў раёнах геалагічных парушэнняў, развіў метадалагічныя падыходы да прагназавання зрухаў і дэфармацый зямной паверхні ў залежнасці ад прынятай сістэмы адпрацоўкі. Распрацаваў прынцыпы і метады мадэлявання працэсаў шахтавай здабычы соляў, а таксама ацэнкі прытоку падземных вод у горныя выпрацоўкі. Распрацаваў тэхналагічныя схемы, якія забяспечваюць зніжэнне страт калійных соляў на 4-м рудаўпраўленні ПА «Беларуськалій», сфармуляваў патрабаванні да сістэм і спосабаў кіравання горным ціскам, абгрунтаваў сілавыя параметры механізаваных крэпей. Распрацаваў эфектыўныя спосабы прадухілення шкодных выкідаў солі, газу і парод пласта ў выпрацаваную прастору ачышчальных выпрацовак; рэсурсазберагальныя тэхналогіі, якія дазваляюць істотна паменшыць небяспечныя дынамічныя абвальвання парод асноўны даху пры зніжэнні страт карысных выкапняў на 30-40 %, а таксама паменшыць у 1,5-2 разы выдаткі на падтрыманне горнападрыхтоўчых выпрацовак.

Аўтар больш за 190 навуковых прац, у тым ліку 8 манаграфій, 2 вучэбных дапаможнікаў, больш за 90 аўтарскіх пасведчанняў і патэнтаў.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Опыт разработки Старобинского месторождения калийных солей // Горн. журн. 1998. № 11/12 (в соавт.).
  • Технология и механизация горных работ на калийных рудниках Беларуси : учеб. пособие. Минск, 2002.
  • Месторождения калийных солей Беларуси: геология и рациональное недропользование. Минск, 2003 (в соавт.).

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]