Андрэй Казімір Гелгуд
| Андрэй Казімір Гелгуд | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Валерыян Станіслаў Юдзіцкі | ||||||
| Пераемнік | Канстанцін Бенедыкт Бжастоўскі | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне | XVII стагоддзе | ||||||
| Смерць | 1711[1][2] | ||||||
| Род | Гелгуды[d] | ||||||
| Жонка | Антаніна фон Вальдштайн[d][3] | ||||||
| Дзеці | Казімір Гелгуд[d][4] | ||||||
Андрэй Казімір Гелгуд (?— 1711) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]З роду Гелгудаў, сын Бальцара. Каралеўскі сакратар, падстолі жмудскі (1668), пісар вялікі літоўскі (1673). Неаднаразова выбіраўся дэпутатам сейма. У час міжусобіц 2-й пал. XVII ст. прыхільнік караля Міхала Вішнявецкага, належаў да групоўкі канцлера ВКЛ Крыштафа Жыгімонта Паца.
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/andrzej-kazimierz-gielgud-h-dzialosza
- ↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 277.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. I, Województwo wileńskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2004. — С. 196. — 764 с. — ISBN 83-7181-305-8
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 310.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Гелгуды // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).
Генеалогія і некрапалістыка | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |
