Арангутаны

Арангутаны
Барнейскі арангутан (Pongo pygmaeus)
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ {{ Таксанамічны шаблон «Арангутаны» з’яўляецца элементам сістэмы таксанамічнай навігацыі, якая ўжываецца ў шаблоне {{[[Шаблон:{{{}}}|{{{}}}]]}}, і прызначаны для забеспячэння адзінства класіфікацыі біялагічных таксонаў. На гэты момант шаблон захоўвае наступную інфармацыя пра таксон: {{{}}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |1}} |4}}:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Млекакормячыя Падклас:  Звяры Інфраклас:  Плацэнтарныя Надатрад:  Euarchontoglires Грандатрад:  Euarchonta Міратрад:  Прыматападобныя Атрад:  Прыматы Падатрад:  Суханосыя малпы Інфраатрад:  Малпы Падатрад:  Вузканосыя малпы Надсямейства:  Чалавекападобныя малпы Сямейства:  Гамініды Падсямейства:  Ponginae Род:  Арангутаны
Міжнародная навуковая назва
Pongo Lacépède, 1799
Віды
Барнейскі арангутан (Pongo pygmaeus) Суматранскі арангутан (Pongo abelii)
Арэал
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   572839 NCBI   9599 EOL   42005 FW   40897

Арангутаны (Pongo) — род чалавекападобных малпаў, адны з блізкіх родзічаў чалавека.

Назва

Назва паходзіць ад малайскага Orang Hutan, што азначае «лясны чалавек» (orang — «чалавек», hutan — «лес»).

Апіанне

Рост самцоў да 1,5 м, маса да 200 кг, самкі значна меншыя. Склад цела масіўны. Заднія канечнасці кароткія, пярэднія доўгія з размахам да 2,25 м. Вельмі развітая мускулатура. Цела ўкрытае рэдкімі валасамі чырвона-карычневага колеру, на плячах даўжыня валасоў да 40 см.

Пашырэнне

Арангутаны — адзіны сучасны род у падсямействе Ponginae. Да вымерлых родаў адносяцца гігантапітэкі (Gigantopithecus) і сівапітэкі (Sivapithecus).

Колькасць невялікая. У дзікай прыродзе сустракаюцца ў лясах на астравах Калімантан (Барнэа) і Суматра Малайскага архіпелагу.

Выпальванне лясоў становіцца ўсё больш распаўсюджанай з’явай, нават у нацыянальных парках на Барнэа і Суматры, дзе захаваліся гэтыя жывёлы. Маленькіх арангутангаў выкрадаюць для продажу, і гэта часта звязана з забойствам іх маці.

Род уключаны ў Міжнародную Чырвоную кнігу.

Асаблівасці біялогіі

Жывуць на дрэвах, дзе будуюць гнёзды. Кормяцца пладамі (найчасцей дурману), птушанятамі, яйкамі. Нараджаюць адно дзіцяня масай 1,5—2 кг, якое маці корміць малаком да З—4 гадоў. Жывуць да 30 гадоў.

Віды

• Барнейскі арангутан (Pongo pygmaeus)
• Суматранскі арангутан (Pongo abelii)

Гл. таксама

• Інтэлект арангутанаў

Літаратура

• Арангутан // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1: А — Аршын. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1), ISBN 985-11-0035-8.