Арангутаны

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Арангутаны
Pongo pygmaeus (orangutang).jpg
Барнейскі арангутан (Pongo pygmaeus)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Pongo Lacépède, 1799

Віды
Арэал

выява

Wikispecies-logo.svg
Сістэматыка
на Віківідах
Commons-logo.svg
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  572839
NCBI  9599
EOL  42005
FW  40897

Арангутаны (Pongo) — род чалавекападобных малпаў, адны з блізкіх родзічаў чалавека.

Назва[правіць | правіць зыходнік]

Назва паходзіць ад малайскага Orang Hutan, што азначае «лясны чалавек» (orang — «чалавек», hutan — «лес»).

Апіанне[правіць | правіць зыходнік]

Рост самцоў да 1,5 м, маса да 200 кг, самкі значна меншыя. Склад цела масіўны. Заднія канечнасці кароткія, пярэднія доўгія з размахам да 2,25 м. Вельмі развітая мускулатура. Цела ўкрытае рэдкімі валасамі чырвона-карычневага колеру, на плячах даўжыня валасоў да 40 см.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Арангутаны — адзіны сучасны род у падсямействе Ponginae. Да вымерлых родаў адносяцца гігантапітэкі (Gigantopithecus) і сівапітэкі (Sivapithecus).

Колькасць невялікая. У дзікай прыродзе сустракаюцца ў лясах на астравах Калімантан (Барнэа) і Суматра Малайскага архіпелагу.

Выпальванне лясоў становіцца ўсё больш распаўсюджанай з’явай, нават у нацыянальных парках на Барнэа і Суматры, дзе захаваліся гэтыя жывёлы. Маленькіх арангутангаў выкрадаюць для продажу, і гэта часта звязана з забойствам іх маці.

Род уключаны ў Міжнародную Чырвоную кнігу.

Асаблівасці біялогіі[правіць | правіць зыходнік]

Жывуць на дрэвах, дзе будуюць гнёзды. Кормяцца пладамі (найчасцей дурману), птушанятамі, яйкамі. Нараджаюць адно дзіцяня масай 1,5—2 кг, якое маці корміць малаком да З—4 гадоў. Жывуць да 30 гадоў.

Віды[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]