Барыс Іванавіч Арлоўскі

Барыс Іванавіч Арлоўскі
Імя пры нараджэнні	руск.: Борис Иванович Смирнов
Дата нараджэння	1792 ці 1793
Месца нараджэння	Stolbetskoye[d], Maloarkhangelsk Uyezd[d], Арлоўская губерня
Дата смерці	16 (28) снежня 1837
Месца смерці	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Месца пахавання	Смаленскія праваслаўныя могілкі Ціхвінскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Род дзейнасці	скульптар
Месца працы	Імператарская Акадэмія мастацтваў
Вучоба	Імператарская Акадэмія мастацтваў
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барыс Іванавіч Арлоўскі (сапр. прозвішча — Смірноў; 1793, с. Сталбецкае, Арлоўскае наместніцтва (цяпер Пакроўскі раён Арлоўскай вобласці) — 16 (28) снежня 1837, Пецярбург) — рускі скульптар эпохі ампіру, вучань і паслядоўнік Б. Торвальдсена.

Біяграфія

Бюст Аляксандра I

Фаўн і вакханка

Барыс Смірноў нарадзіўся прыгонным чалавекам памешчыцы Мацневай, якая прадала яго Тульскаму памешчыку Шацілаву, які пазней адпусціў яго на волю. Юныя гады Арлоўскі правёў, у якасці работніка, у майстэрні аднаго маскоўскага мармуршчыка, а затым у Паала Трыскорні, у Санкт-Пецярбургу, выдатна засвоіўшы сабе прыёмы рубкі мармуру і старанна практыкуючыся, у гадзіны свабодныя ад гаспадарскіх прац, у маляванні і лепцы з гліны.

У 1822 годзе вылеплены ім бюст імператара Аляксандра I быў, пры пасродку скульптара І. П. Мартаса і прэзідэнта акадэміі мастацтваў А. Аленіна, паднесены імператрыцы, і Арлоўскі быў прыняты ў вучні Акадэміі мастацтваў. Неўзабаве пасля таго рушыў услед загад адправіць яго ў Рым, у вучні да Б. Торвальдсена.

З 1823 года Арлоўскі на працягу шасці гадоў працаваў пад кіраўніцтвам знакамітага дацкага разьбяра і выканаў у гэты час, акрамя іншых, менш важных работ, каласальны бюст імператара Аляксандра I па мадэлі Торвальдсена, групу «Фаўн і вакханка», статуі Фаўна з жалейкаю ў руках і Парыса.

Вярнуўшыся ў Санкт-Пецярбург у 1829 годзе, Арлоўскі праз два гады, у знак прызнання сваіх рымскіх работ, быў названы акадэмікам і прызначаны выпраўляць пасаду прафесара ў скульптурным класе акадэміі, а ў 1836 годзе зацверджаны ў гэтым званні. Пад яго пачаткам спазнавалі асновы майстэрства П. К. Клот і М. А. Рамазанаў.

Быў пахаваны на Смаленскіх праваслаўных могілках. У 1930-х гадах пахаванне было перанесенае на Ціхвінскія могілкі.

Творчасць

Галоўныя творы, створаныя ім у Санкт-Пецярбургу — статуя анёла, якая ўпрыгожвае сабой вяршыню Александраўскай калоны на Палацавай плошчы Зімняга палаца, адзін з барэльефаў гэтага помніка, манументы Барклаю-дэ-Толі і Кутузаву ля Казанскага сабора (адкрыты ў 1837) і сем фігур геніяў, вылепленых для Трыўмфальных варот за Маскоўскай заставай.

• 
  Помнік Кутузаву
• 
  Анёл на Аляксандраўскай калоне
• 
  Помнік Барклаю-дэ-Толі

Спасылкі

Пры напісанні артыкула выкарыстаны матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона (1890—1907).

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Барыс Іванавіч Арлоўскі