Беліцкая абарона

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Боўкінская абарона
Асноўны канфлікт: Вялікая Айчынная вайна
physical
'
'
Дата снежань—май 1943—1944
Праціўнікі
Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік Сенненская партызанская брыгада,
1-я партызанская брыгада імя К. С. Заслонава
Трэці рэйх Нямецкія акупацыйныя войскі і іх саюзнікаў

Бе́ліцкая абарона — баі партызанскіх брыгад Сенненскай (камандзір В. С. Лявонаў) і 1-й імя К. С. Заслонава (камандзір Л. I. Сяліцкі) па абароне аэрадрома ў саўгасе «Беліца» Сенненскага раёна ў снежні 1943маі 1944 гадоў. Праз гэты аэрадром ішло забеспячэнне з савецкага тылу партызан Сенненскага і суседніх раенаў (за ноч прымаў да 10 самалётаў з грузамі).

Для ліквідацыі аэрадрома акупанты 20 снежня 1943 года накіравалі карны батальен (каля 300 салдат). Партызаны атрадаў № 6 і імя К. А. Хаіркізава Сенненскай брыгады ўтрымалі свае пазіцыі, адбілі 3 атакі ворага, знішчылі каля 50 гітлераўцаў і адкінулі ворага да в. Даганоўка. 35 лютага 1944 года вораг (каля 600 салдат, батарэя 76-мм гармат) пачаў наступленне з Даганоўкі на абарончыя рубяжы партызан каля саўгаса «Беліца». Наступленне батальёна карнікаў ад в. Латыгаль было спынена атрадамі імя Аляксандра Неўскага і імя Чапаева Сенненскай брыгады. Вораг асноўнымі сіламі авалодаў перадполлем партызынскай абароны ў раёне в. Новая Беліца і 1,5 гадзіны прамой наводкай абстрэльваў умацаванні партызан. Атаку гітлераўцаў партызаны адбілі, на флангах у контрнаступленне перайшлі атрады імя Суворава і імя А. М. Захарава Сенненскай брыгады і атрады «Аршанец» і «Перамога» брыгады імя Заслонава. Страціўшы каля 100 салдат забітымі і параненымі, вораг адышоў у раен в. Нямойта, пакінуўшы абоз, палявыя кухні і частку боепрыпасаў. Сканцэнтраваўшы ў паўночнай частцы раёна мотастралковую дывізію і зводны полк з паліцэйскіх гарнізонаў Сенненскага, Багушэўскага і Бешанковіцкага раёнаў, 16 сакавіка 1944 года фашысты пачалі наступленне і на 5-ы дзень баеў адцяснілі партызан на захад ад аэрадрома. Партызаны стварылі новую паласу абароны на заходнім беразе р. Усвейка і ўтрымлівалі яе да мая 1944 года.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]