Шапка дыяметрам 5—10 см, званочкавая, пазней пуката-распасцёртая, бледна- або аліўкава-зялёная, радзей белаватая, слізкаватая, укрытая рэдкімі шматкамі. Пласцінкі белыя або ледзь зеленаватыя. Ножка белая, з кольцам у верхняй частцы, каля асновы расшыраная накшталт клубня, з адкрытай вольвай (похвай). Утварае мікарызу з лісцевымі дрэвамі.
Пашырана ў Еўропе, Азіі, Паўночнай Амерыцы і Паўночнай Афрыцы. На Беларусі трапляецца пераважна ў заходніх і паўднёвых раёнах, расце ў свежых і вільготных шыракалістых і мяшаных лясах, у сфагнавых хвойніках з дамешкай бярозы.
Смяротна ядавіты грыб. Мае таксічныя поліпептыды: фалаідзін (смяротная доза для чалавека 0,02—0,03 г), фалаін, a- і p-аманіціны і інш. Нярэдкія выпадкі атручэння з-за памылак пры вызначэнні віду ў час збору грыбоў. Бледная паганка падобная да шампіньёнаў, сыраежак, паплаўкоў ці зялёнак. Трэба памятаць, што ў шампіньёнаў пласцінкі з узростам хутка афарбоўваюцца; у сыраежак не бывае ні вольвы, ні кальца, да таго ж яны адрозніваюцца характэрнай ломкасцю мякаці; паплаўкі адрозніваюцца меншымі памерамі, больш тонкай мякаццю (край капялюшыка ў іх звычайна з выяўленымі радыяльнымі баразёнкамі) і не маюць кольцы; у зялёнкі зеленаватыя пласцінкі, няма кальца і вольвы.
Сержанина Г. И. Шляпочные грибы Белоруссии. Определитель и конспект флоры (руск.) / Г. И. Сержанина. — Мн.: Наука и техника, 1984. — С. 112, 294. — 407 с. — 5 000 экз.
