Бярэзінская ступень

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Бярэзінская ступень — тэктанічная структура ў Светлагорскім, Буда-Кашалёўскім і Гомельскім раёнах, у паўночнай структурнай зоне Прыпяцкага прагіну.

Выдзяляецца па паверхні фундамента, падсалявых і міжсалявых адкладах. На поўначы і поўдні абмежавана адпаведана Паўночна-Прыпяцкім краявым і Бярэзінскім рэгіянальным разломамі. На поўначы мяжуе з Беларускай антэклізай і Гарадоцка-Хацецкай ступенню, на поўдні — з Рэчыцка-Шацілкаўскай ступенню. Распасціранне субшыротнае. Даўжыня больш за 100 км, шырыня 3-5 км. Фундамент у межах Бярэзінскай ступені на адзнаках ад -2400 да -5200 м.

У разрэзе платформавага чахла пароды верхняга пратэразою магутнасцю 230 м, дэвонскія падсалявыя тэрыгенныя 260 м, падсалявыя карбанатныя 300 м, ніжнесаляносныя да 800 м, міжсалявыя да 710 м, верхнесаляносныя да 2500 м і надсалявыя дэвонскія, каменнавугальныя і мезазойска-кайназойскія да 1500 м адклады. Падсалявыя і міжсалявыя адклады на большай частцы ступені апускаюцца на поўдзень. Разрыўнымі парушэннямі Бярэзінская ступень разбіта на блокі.

Адкрыта Бярэзінскае радовішча нафты.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]