Вадаплаўныя птушкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Лебедзь-клікун (Cygnus cygnus)

Вадаплаўныя птушкі — несістэматычнае вызначэнне птушак, якія вядуць водны спосаб жыцця. Да іх не адносяцца ўсе тыя птушкі, якія палююць у воднай сферы, а толькі птушкі, якія ўмеюць трымацца на паверхні вады. З пункту гледжання кладыстыкі вадаплаўныя птушкі далёка не заўсёды з'яўляюцца блізкімі сваякамі. Да вадаплаўных птушак адносяцца ўсе ці некаторыя прадстаўнікі наступных атрадаў:

Хоць гэтыя птушкі і не з'яўляюцца сваякамі, але падобны спосаб жыцця прывёў у многіх з іх да фарміравання падобных расаў. Перш за ўсе гэта «ласты»: скурная перапонка, нацягнутая паміж пальцамі. Далей — вельмі шчыльнае апярэнне. Так як адно толькі пяро не абараняе ад вады, у вадаплаўных птушак вельмі развіта хвастцовая залоза. Яна ёсць у большасці птушак і вылучаемы ёю сакрэт служыць для догляду пер'я. Для вадаплаўных птушак гэты орган мае асаблівае значэнне.

На адным месцы могуць трымацца розныя віды вадаплаўных птушак, не ствараючы адна адной харчовай канкурэнцыі — кожны від спецыялізуецца на сваім корме. Адсюль і розныя спосабы здабывання ежы. Чайкі і крачкі, напрыклад, хапаюць рыбу прама з лёту, апускаючы ў ваду толькі дзюбу. Бакланы ныраюць за рыбай, пікіруючы ў ваду. Нырковые качкі таксама ныраюць, але з паверхні вады. Іншыя віды качак пры кармленні апускаюць у ваду толькі галаву. Гэтак жа паступаюць і лебедзі, але больш доўгая шыя дазваляе ім здабываць корм з большай глыбіні.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]