Валянціна Васільеўна Яноўская

Дадаць спасылкі
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Валянціна Васільеўна Яноўская
Дата нараджэння 30 мая 1949(1949-05-30) (74 гады)
Месца нараджэння
Род дзейнасці вучоная
Навуковая сфера гісторыя
Месца працы Інстытут гісторыі НАН Беларусі
Навуковая ступень кандыдат гістарычных навук (1983)
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Іван Ягоравіч Марчанка
Вядомыя вучні Алена Мікалаеўна Філатава, Наталля Васільеўна Анофранка, Дзяніс Васілевіч Лісейчыкаў
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Яноўская.

Валянціна Васільеўна Яноўская (нар. 30 мая 1949, Глыбочыца, Чачэрскі раён, Гомельская вобласць, БССР) — беларускі гісторык, кандыдат гістарычных навук (1983), дацэнт (2001), загадчык аддзела гістарыяграфіі і метадаў гістарычнага даследавання Інстытута гісторыі НАН Беларусі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыла Чачэрскую сярэднюю школу № 1, Магілёўскае дашкольнае педагагічнае вучылішча. У 1973 г. скончыла гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. З 1978 г. працуе ў Інстытуце гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. У 1983 г. абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «Рост культурно-технического уровня рабочих промышленности БССР. 1971—1980 гг.» (навуковы кіраўнік — д.г.н., прафесар, член-карэспандэнт АН БССР Іван Ягоравіч Марчанка) па спецыяльнасці 07.00.02 «Гісторыя СССР».

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

З 1978 г. працуе ў Істытуце гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі: з 1978 г. — малодшы навуковы супрацоўнік, з 1985 г. — старшы навуковы супрацоўнік, з 1999 г. — загадчык аддзела гісторыі Беларусі ХІХ — пачатку ХХ ст., з 2006 г. — загадчык сектара гістарыяграфіі і метадаў гсітарычнага даследавання аддзела гісторыі беларускай дзяржаўнасці, з 2010 г. — загадчык аддзела гісторыі беларускай дзяржаўнасці, з 2014 г. — загадчык аддзела гістарыяграфіі і метадаў гістарычнага даследавання[1].

Выкладчыцкая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Працавала па сумяшчальніцтве на гістарычным факультэце БДУ.

Сфера навуковых інтарэсаў[правіць | правіць зыходнік]

  • гістарыяграфія XIX — пачатку ХХ ст.;
  • праблемы гісторыі Беларусі XIX — пачатку ХХ ст.;
  • сацыяльна-эканамічная гісторыя Беларусі другой паловы ХХ ст.

Публікацыі[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар каля 250 навуковых прац сярод якіх:

Манаграфіі[правіць | правіць зыходнік]

  • Хрысціянская царква ў Беларусі 1863—1914 гг. — Мінск: БДУ, 2002. — 198 с.
  • Федосик В. А., Яновская В. В., Яновский О. А. Мученичество в раннем христианстве: очерк исторического восприятия — Минск: Белорусская Православная Церковь, 2011.

Раздзелы і падразделы ў калектыўных манаграфіях[правіць | правіць зыходнік]

  • Духавенства і паўстанне 1863—1864 гг.; Моўнае пытанне ў рымска-каталіцкім касцёле Беларусі; Змены ў стане канфесій на пачатку ХХ ст.; Канфесіі ў Беларусі: стан і праблемы сучаснай айчыннай гістарыяграфіі; Уступ; Заключэнне // Гістарыяграфія гісторыі Беларусі канца ХVІІІ — пачатку ХХ ст.: праблемы, здабыткі, перспектывы. — Мінск.: Беларуская навука, 2006. — С. 3-4; 150—164; 354—403; 440—445.
  • Белавежская пушча пад уладай Расійскай імперыі // Белавежская пушча: вытокі запаведнасці, гісторыя і сучаснасць. — Мінск.: Беларуская навука, 2009. — С. 120—162.
  • Исследование проблем истории Беларуси конца XVIII — начала XX в. // Институт истории Национальной академии наук Беларуси (1929—2009 гг.). — Минск: Беларус. навука, 2009. — С. 414—434.
  • Конфессиональная политика российского правительства в первой половине ХIХ в..; Конфессиональная политика российского правительства во второй половине ХIХ в. // История России: Новое и Новейшее время. — М.: ЭКСМО, 2010. — С. 120—127; 340—348.
  • Фірыновіч А. Э., Яноўская В. В. У складзе Расійскай імперыі // Полацк, 1150: фотаальбом / склад. У. П. Свентахоўскі [і інш.] — Мінск: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2012. — С. 242—259.
  • Фірыновіч А. Э., Яноўская В. В. У віхуры ваенна-палітычных падзей // Гісторыя Пінска. Ад старажытнасці да сучаснасці: да 915-й гадавіны з першага летапіснага ўпамінання / А. М. Літвін [і інш.]. — Мінск: Выш.шк., 2012. — С. 307—324.
  • Пінск у складзе Расійскай імперыі (4.3. у сааўтарстве з Фірыновіч А. Э.) // Гісторыя Пінска. Ад старажытнасці да сучаснасці: да 915-й гадавіны з першага летапіснага ўпамінання / А. М. Літвін (і інш.). — Мінск: Выш. шк., 2012. — С. 271—342.
  • Вступительное слово; Краткий историографический очерк. Обзор источников (у сааўтарстве); Глава 1. Зарождение и развитие железных дорог; Глава 2. Начало и развитие железнодорожного строительства на территории Беларуси (у сааўтарстве); 4.1. Восстановление и развитие железнодорожной сети в БССР (у сааўтарстве); История Белорусской железной дороги в документах (у сааўтарстве) // История Белорусской железной дороги. Из ХІХ века — в век ХХІ / В. В. Яновская и др. — Мінск: Маст. літ., 2012. — С. 10-255; 322—340; 774—876 [2].
  • Прыпяцкае Палессе ў складзе Расійскай імперы (у сааўтарстве) // Прыпяцкае Палессе: ад старажытнасці да сучаснасці: гісторыя рэгіёна Нацыянальнага парка «Прыпяцкі». — Брэст: Альтернатыва, 2013. — С. 84-124.

Важнейшыя навуковыя публікацыі[правіць | правіць зыходнік]

  • Моўнае пытанне ў Рымска-каталіцкім касцёле Беларусі (60-я гады ХІХ — пачатак ХХ ст.): славянская і літоўская гістарыяграфія // Российские и славянские исследования. — Вып. ІІ. — 2007. — С. 152—162.
  • Моўнае пытанне ў рымска-каталіцкай царкве Расійскай імперыі (60-я гады ХІХ — пачатак ХХ ст.): асэнсаванне праблемы сучаснымі гісторыкамі // Історія релігій в Україні. Науковий щорічник. — Кн. 1. — Львів: Логос, 2008. — С. 623—629.
  • Baltarusijos krikščioniškoji dvasininkija 1863—1864 m. sukilime: problemos istoriografija // Dvasininkija ir 1863 m. sukilimas buvusios Abiejų Tautų Respublikos žemėse. — Vilnius: Lietuvos istorijos instituto leidykla, 2009. — S. 19-42.
  • Уключэнне гарадоў Беларусі ў імперскую прастору (на прыкладзе г. Пінска) // Палітычныя, сацыяльна-эканамічныя і этнакультурныя працэсы на тэрыторыі Беларусі ў ХІХ — пачатку ХХ ст.: Да 150-годдзя скасавання прыгоннага права ў Расійскай імперыі. — Мінск: БДПУ, 2011. — С. 39-43.
  • Унійне віровизнання в релігійній свідомості білорусів (друга половина ХІХ — початок ХХ ст. // Науковий вісник Волинського національного університету імені Лесі Украïнки. Серія: Історичні науки. 2011. — № 23. — С. 59-65.
  • «Калі за нашу праўду Бог нас стаў караці…»: Кастусь Каліноўскі — артыкул У. М. Перцава як партрэт у рамках часу // Российские и славянские исследования. — 2013. — Вып. VIII. — С. 135—142.
  • Повстання 1863—1864 рр. На територіі Білорусі: конфесійний чинник // Науковий вісник Східноєвропейського національного університету імені Лесі Украïнки. Серія: Iсторичні науки. — 2013. — № 12 (261). — С. 118—124.

Зноскі

  1. ↑ Яноўская Валянціна Васільеўна
  2. ↑ Прэзентацыя навукова-папулярнага выдання «История Белорусской железной дороги. Из века XIX в век XXI»

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Яноўская Валянціна Васільеўна // Институт истории НАН Беларуси в лицах, 1929―2008: биобиблиографический справочник / [Г. В. Корзенко и др.; редакционный совет: А. А. Коваленя (председатель) и др.]; НАН Беларуси, Институт истории. — Мн.: Белорусская наука, 2008. — С. 364—365.
  • Яноўская Валянціна Васільеўна // Корзенко, Г. В. Историки Беларуси в начале XXI столетия : биобиблиографический справочник / Г. В. Корзенко. — Мн. : Белорусская наука, 2007. — С. 454.
  • Яноўская Валянціна Васільеўна // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 6. Кн. 2: Усвея — Яшын; Дадатак / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) [і інш.]. — Мн.: БелЭн, 2003. — С. 298.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Валянціна_Васільеўна_Яноўская&oldid=4692187"