Чачэрскі раён
Герб |
|
| Краіна | Беларусь |
| Уваходзіць у | Гомельская вобласць |
| Адміністрацыйны цэнтр | Чачэрск |
| Афіцыйныя мовы | Родная мова: беларуская 86,24 %, руская 13,05 % Размаўляюць дома: беларуская 61,51 %, руская 37,8 %[1] |
| Насельніцтва (2009) |
15 790 чал.[1] (17-е месца) |
| Шчыльнасць | 12,84 чал./км² |
| Нацыянальны склад | беларусы — 94,15 %, рускія — 4,26 %, іншыя — 1,59 %[1] |
| Плошча | 1 229,88[2] км² (19-е месца) |
 |
|
| Часавы пояс | EEST+2EEDT |
Чачэрскі раён — раён у складзе Гомельскай вобласці. Утвораны 8 снежня 1926 года. Цэнтрам Чачэрскага раёна з'яўляецца Чачэрск. Раён знаходзіцца ў паўночна-ўсходняй частцы Гомельскай вобласці. Мяжуе на поўначы з Кармянскім і Краснапольскім раёнамі Магілёўскай вобласці, на ўсходзе з Краснагорскім раёнам Бранскай вобласці, на захадзе з Буда-Кашалёўскім і Рагачоўскім раёнамі, на поўдні з Веткаўскім і Буда-Кашалёўскім раёнамі.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
З сярэдзіны XIV стагоддзя і да 1774 тэрыторыя сучаснага раёна ў складзе Вялікага Княства Літоўскага і затым Рэчы Паспалітай, Чачэрск — цэнтр аднайменнага староства. З 1772 года, пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай, Чачэршчына была далучана да Расійскай імперыі. З 1919 года ў горад у складзе Гомельскай губерні РСФСР. З 1926 года — у БССР. Чачэрскі раён утвораны 8 снежня 1926 года Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР.
Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]
Большая частка тэрыторыі раёна ў межах Чачэрскай раўніны і Гомельскага Палесся. Пераважаюць вышыні 140—160 м над узроўнем мора, максімальная — 177 м (г. Лысая, каля паўднёвай ускраіны Чачэрска). Водная сістэма раёна прадстаўлена ракой Сож з прытокамі Покаць і Чачора (на ёй вадасховішчы Меркулавічы), Каўпіта (прыток Бесядзі). Іншыя рэкі: Калодня, Курынка. Азёры: Каўпіна, Старое, Святое, Вілія, Вір і інш. Глебы сельскагаспадарчых угоддзяў дзярнова-падзолістыя, дзярнова-падзолістыя забалочаныя, тарфяна-балотныя, пойменныя (алювіяльныя) і іншыя.
Вядомыя ўраджэнцы і жыхары[правіць | правіць зыходнік]
- Мікалай Сафронавіч Байкоў
- П. А. Балыкоў (1900, в. Нісімкавічы — 1973) — адзін з кіраўнікоў партызанскага руху на тэрыторыі Гомельскай вобласці ў гады Вялікай Айчыннай вайны
- М. К. Круглікаў (1914, в. Залессе — 1943)
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.17: Хвінявічы - Шчытні / Рэдкал.: Г.П.Пашкоў і інш. - Мн.: БелЭн, 2003. - 512 с.: іл.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Вынікі перапісу 2009 года
- ↑ «Дзяржаўны зямельны кадастр Рэспублікі Беларусь» (па стане на 1 студзеня 2011 г.)
 |
Гэта пачатак артыкула. Вы можаце дапамагчы праекту, выправіўшы і дапоўніўшы яго. |
|
||||||||||
