Гвіда Гезэле

Гвідо Гизеле
Guido Gezelle
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння:	1 мая 1830(1830-05-01)[…]
Месца нараджэння:	Бругэ, Заходняя Фландрыя, Бельгія
Дата смерці:	27 лістапада 1899(1899-11-27)[…] (69 гадоў)
Месца смерці:	Бругэ, Заходняя Фландрыя, Бельгія
Пахаванне:	tomb of Guido Gezelle[d]
Грамадзянства:	Бельгія
Бацька:	Pieter Jan Gezelle[d]
Маці:	Monica Devrieze[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці:	паэт, садавод, настаўнік, пісьменнік, ксёндз, палітык, аўтар, філолаг, фалькларыст
Кірунак:	ранні натуралізм
Жанр:	верлібр
Валодае мовамі:	нідэрландская і Заходнефламандская група дыялектаў
Грамадская дзейнасць
Член у	Royal Academy of Dutch language and literature[d]
Выявы на Вікісховішчы

Гвіда Гезэле (нідэрл.: Guido Gezelle, МФА: [ˈɣidoː ɣəˈzɛlə]) (1 мая 1830, Бругэ — 27 лістапада 1899, там жа) — фламандскі паэт, філолаг, фалькларыст, лірык, член Каралеўскай фламандскай акадэміі мовы і літаратуры; сын гарадскога садоўніка і сялянкі, па прафесіі каталіцкі святар. Валодаў 15 мовамі і лічыўся адным з лепшых знаўцаў старажытнагерманскіх тэкстаў.

Творчасць

Паэзія Гезэле зрабіла рэвалюцыю ва фламандскай літаратуры: ён у перыяд панавання рамантызму пісаў свабодным вершам.

Знакамітыя зборнікі вершаў Гезэле — «Dichtoefningen» (1858), «Kerkhofblommen» (1858) і «Gedichten, Gesangen en Gebeden» (1861). Асноўны іх змест — ідылічныя сцэны з жыцця сялян, натуралістычныя малюнкі з жыцця жывёл і прыроды, напісаныя яркімі, крыклівымі фарбамі. Сучасная Гезэле крытыка рэзка асудзіла яго за разбурэнне традыцыйнай паэтычнай формы, і Гезэле на працягу 30 гадоў нічога не пісаў. І толькі ў 1880-х гг., калі ў Нідэрландах паўстаў рух «De Nieuwe Gids», a ў Фландрыі выступіла група «Van Nu en Straks» (1893), Гезэле быў прызнаны літаратурным правадыром і наватарам. Творы Гезэле пісаў на нідэрландскай мове, але з моцным уплывам роднай заходне-фламандскай гаворкі, бо быў праціўнікам выкарыстання адзінага з нідэрландцамі літаратурнай мовы. Яго творы аказалі ўплыў на развіццё літаратуры на заходне-фламандскай гаворцы.

Літаратура

• Dichtwerken, 3 тт., Amsterdam.
• Herwerden C. A. B., van, Guido Gezelle, Haarlem, 1903.
• Vermeylen A., Guido Gezelle, «Revue de Belgique», июль 1906.
• Rudder May, de, Guido Gezelle, Turnhont, 1919.
• Gezelle Caesar, Voor onze misprezen moedertaal, Amsterdam, 1923.
• Walgrave A., Het leven van Guido Gezelle, Amsterdam, 1923.
• Kloos W., Guido Gezelle, Nieuwere Litteraturgeschichte, IV, 16.

На гэты артыкул не спасылаюцца іншыя артыкулы Вікіпедыі, калі ласка, карыстайцеся падказкай і пастаўце спасылкі ў адпаведнасці з прынятымі рэкамендацыямі.