Перайсці да зместу

Геалагічная эра

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
п  г
Адзінкі ў геахраналогіі і стратыграфіі
Сегменты скальных пластоў у хронастратыграфіі  (укр.) Перыяды часу ў геахраналогіі Notes
Эанатэма
Эон
4 агулам, паўмільярда гадоў і больш
Эратэма
Эра
10 агулам, некалькі соцень мільёнаў гадоў
Сістэма
Перыяд
Аддзел
Эпоха
дзясяткі мільёнаў гадоў
Век
Ярус
мільёны гадоў
Храназона
Хрон
менш, чым ярус/век, не выкарыстоўваецца ў тэрміналогіі ICS

Геалагі́чная э́ра — буйное падраздзяленне геахраналагічнай шкалы, якое адпавядае вялікаму этапу развіцця літасферы, жывёльнага і расліннага свету ў геалагічнай гісторыі  (руск.) Зямлі, на працягу якога сфарміраваўся поўны стратыграфічны аб’ём эратэмы.

Тэрмін «геалагічная эра» прапанаваў у 1873—1874 швейцарскі геолаг Э. Рэнеўе  (англ.).

Геалагічная эра падпарадкавана эону і падзяляецца на перыяды. Працягласць геалагічных эр у фанеразойскім эоне змяншаецца ад больш старажытных да маладых (палеазойская эра — каля 340 млн гадоў, мезазойская эра — больш за 163 млн гадоў, кайназойская эра — каля 67 млн гадоў).