Георгій Сцяпанавіч Ермаловіч
| Георгій Сцяпанавіч Ермаловіч | |
|---|---|
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1970 |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | мастак, жанглёр |
| Вучоба | |
Гео́ргій Сцяпа́навіч Ермало́віч (?, Смалявічы — 1970, Мінск) — беларускі артыст, жанглёр і мастак.[2]
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў Смалявічах. Скончыў Маскоўскае цыркавое вучылішча, выступаў у пары з акрабатам Воблікавым, які быў жанаты з пляменніцай Дзяржынскага. Затым перайшоў на жангліраванне. Падчас вайны ў выніку ранення яму адарвала два пальцы на левай руцэ, ён трапіў у палон. Брат, які жыў у Мінску, выкупіў яго з лагера смерці Трасцянец у ахоўніка за бутэльку гарэлкі. Ермаловіч быў звязаны з падполлем, але пасля вайны яму давялося даказваць сваю невінаватасць, каб пазбегнуць арышту. Займацца жангліраваннем ён ужо не мог, таму прыдумаў нумар, які быў адзіным у СССР ― малюнкі-«перавёртышы».
Ермаловіч быў артыстам Белдзяржфілармоніі. Сутнасць яго нумара палягала ў тым, што ён распавядаў са сцэны байку Івана Крылова, часам каго-небудзь з беларускіх аўтараў. Паралельна маляваў спецыяльным маркёрам малюнак, дзе кожная лінія ілюстравала сюжэт. Але ў апошні момант мастак пераварочваў мальберт на 180 градусаў. Калі малюнак перагортваўся, выяўлялася, што на ім быў намаляваны ўжо не першапачатковы персанаж, а зусім іншы.
Памёр у Мінску. Пакінуў дачку — Святлану Георгіеўну Ермаловіч.
Зноскі
- ↑ а б https://web.archive.org/web/20210409075448/https://news.tut.by/culture/716645.html
- ↑ Мартинович, Денис. После выхода на пенсию работал вахтером. Пять забытых звезд белорусской эстрады, которых надо знать (руск.). TUT.BY (19 лютага 2021 у 16:00). Архівавана з першакрыніцы 9 красавіка 2021. Праверана 20 сакавіка 2021.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Ольга Брилон, Марина Мулявина. Белорусская эстрада. Ностальгический дивертисмент (руск.). — Мінск, 2021. — 700 с.