Голос бедняка
| «Голос бедняка» | |
|---|---|
 | |
| Тып | газета |
| Заснавана | 29 ліпеня 1918 |
| Спыненне публікацый | 9 снежня 1918 |
| Палітычная прыналежнасць | Вiцебскi губвыканкам[d] |
| Галоўны офіс | |
«Голос бедняка» — штотыднёвая газета, орган Віцебскага губвыканкама. Выдавалася з 29 ліпеня да 9 снежня 1918 года ў Віцебску на рускай мове. Выпуск газеты забяспечваўся сіламі і сродкамі рэдакцыі «Известий Витебского губернского Совета крестьянских, рабочих, красноармейских и батрацких депутатов» (рэд. І. Мяніцкі і В. Пікман). Выйшла 15 нумароў[1].
Арыентавалася ў асноўным на бяднейшае сялянства, мела на мэце распаўсюджванне ў яго асяроддзі камуністычнай ідэалогіі і разлічвала на практычную падтрымку сялянамі палітыкі бальшавікоў па арганізацыі камбедаў, правядзенні харчразвёрсткі і інш. Публікавала матэрыялы ідэйна-асветніцкага і інструкцыйна-арганізацыйнага характару, сатырычныя вершы, апавяданні, замежную хроніку[1].
Тэарэтычны ўзровень і мова матэрыялаў былі занадта складанымі для сельскага чытача. Назва газеты не адпавядала яе зместу, а сама яна была звычайным органам друку мясцовага бальшавікоў[1].
Зноскі
- ↑ а б в «Голос бедняка» // Культура Беларусі: энцыклапедыя / рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) [і інш.]. — Мн.: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2012. — Т. 3. — 688 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-985-11-0662-8.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- «Голос бедняка» // Культура Беларусі: энцыклапедыя / рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) [і інш.]. — Мн.: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2012. — Т. 3. — 688 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-985-11-0662-8.