Дзмітрый Кузьміч Марозаў
Дзмітрый Кузьміч Марозаў | |
---|---|
Дата нараджэння | 30 кастрычніка 1912 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 20 студзеня 1981 (68 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Прыналежнасць | СССР |
Род войскаў | пяхота |
Гады службы | 1934—1956 |
Званне |
|
Бітвы/войны |
Савецка-фінляндская вайна Вялікая Айчынная вайна |
Узнагароды і званні |
Дзмітрый Кузьміч Марозаў (1912—1981) — палкоўнік Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Дзмітрый Марозаў нарадзіўся 30 кастрычніка 1912 года ў вёсцы Казіміраўка (цяпер — Лоеўскі раён Гомельскай вобласці Беларусі). Пасля заканчэння фінансавага тэхнікума працаваў бухгалтарам у Віцебскай вобласці. У 1934 годзе Марозаў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. У 1938 годзе ён скончыў Маскоўскае пяхотнае вучылішча. Удзельнічаў у баях савецка-фінскай вайны. Са жніўня 1941 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны[1].
Да чэрвеня 1944 года палкоўнік Дзмітрый Марозаў камандаваў 850-м стралковым палком 277-й стралковай дывізіі 5-й арміі 3-га Беларускага фронту. Вызначыўся ў час вызвалення Беларускай ССР. У чэрвені-ліпені 1944 года полк Марозава паспяхова дзейнічаў пры прарыве нямецкай абароны на паўднёвым усходзе ад Віцебска, вызваленні Вільнюса і Каўнаса, пераправе праз Лучэсу, Бярэзіну, Вілію і Нёман. 18-21 жніўня 1944 года ён выйшаў да мяжы з Усходняй Прусіяй, нанёсшы праціўніку вялікія страты[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 сакавіка 1945 года за «ўмелае кіраўніцтва баявымі дзеяннямі палка, узорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» палкоўнік Дзмітрый Марозаў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» за нумарам 6161[1].
Пасля заканчэння вайны Марозаў працягнуў службу ў Савецкай Арміі. У 1949 годзе ён скончыў Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзе. У 1956 годзе ў званні палкоўніка Марозаў быў звольнены ў запас. Пражываў і працаваў у Феадосіі. Памёр 20 студзеня 1981 года, пахаваны на Новых могілках Феадосіі[1].
Быў таксама узнагароджаны чатырма ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнамі Аляксандра Неўскага, Айчыннай вайны 1-й ступені і Чырвонай Зоркі, шэраг медалёў[1].
Зноскі
- ↑ а б в г д Дзмітрый Кузьміч Марозаў на сайце «Героі краіны»
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
- Дриго С. В. За подвигом — подвиг. Калининградское кн. изд., 1984.
- Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984
- Нарадзіліся 30 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1912 годзе
- Нарадзіліся ў Рэчыцкім павеце (Расійская імперыя)
- Памерлі 20 студзеня
- Памерлі ў 1981 годзе
- Памерлі ў Феадосіі
- Пахаваныя ў Феадосіі
- Асобы
- Палкоўнікі СССР
- Героі Савецкага Саюза
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна Аляксандра Неўскага (СССР)
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны I ступені
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Камандзіры палкоў у Вялікай Айчыннай вайне
- Удзельнікі савецка-фінскай вайны