Дзям’ян Аляксандравіч Гаўрыленка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дзям’ян Аляксандравіч Гаўрыленка
Дата нараджэння 27 снежня 1925(1925-12-27) (98 гадоў)
Месца працы
Узнагароды і званні

Дзям’ян Аляксандравіч Гаўрыленка (27 снежня 1925 — ?) — палкоўнік міліцыі, былы начальнік Мінскай вышэйшай школы МУС СССР. Доктар юрыдычных навук, прафесар, заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь, заслужаны работнік МААП.

Выведнік 258-га партызанскага атрада 8-й Рагачоўскай брыгады.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга, Айчыннай вайны II ступені, медалямі «За адвагу», «За баявыя заслугі», «Партызану Айчыннай вайны» II ступені, «За Перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.», «За выдатную службу па ахове грамадскага парадку», «Ветэран працы».

За актыўную работу па ахове грамадскага парадку Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР ад 9 лiстапада 1962 года узнагароджаны Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета БССР. За шматгадовую працу ў органах унутраных спраў і ў сувязі з 50-гадовым юбілеем Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР ад 26 снежня 1975 года узнагароджаны Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета БССР. За добрасумленнае выкананне службовага абавязку, дасягнутыя поспехі ва ўмацаванні сацыялістычнага правапарадку і ў сувязі з 60-годдзем Савецкай міліцыі Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР ад 4 кастрычніка 1977 года узнагароджаны Граматай Вярхоўнага Савета БССР[1].

Зноскі