Дзімітраўскі батальён
| Дзімітраўскі батальён | |
|---|---|
 | |
| Гады існавання | 1936—1938 |
| Краіна |
 Другая Іспанская Рэспубліка |
| Падпарадкаванне |
 Інтэрнацыянальныя брыгады |
| Уваходзіць у | XV інтэрбрыгада імя Аўраама Лінкальна |
| Тып | батальён |
| Заступнік | Георгі Міхайлаў Дзімітроў |
| Удзел у | Грамадзянская вайна ў Іспаніі |
Батальён імя Георгі Дзімітрава (ісп.: Batallón Dimitrov, балг.: Батальон "Георги Димитров", грэч. Τάγμα Δημητρόφ) — балканскі пяхотны батальён, які ўдзельнічаў у складзе Інтэрбрыгад у грамадзянскай вайне ў Іспаніі.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Створаны ў канцы 1936 года. 31 студзеня 1937-га ўключаны ў склад XV інтэрбрыгады, баявое хрышчэнне прыняў у бітве на Хараме (абараняў правы фланг рэспубліканскіх войскаў). У ходзе бітвы батальён, як і ўся брыгада, панёс велізарныя страты[1], у баі быў забіты яго першы камандзір Іван Паўнаў-Грэбенараў. 28 верасня 1937 года быў пераведзены ў рэзервовую групу 45-й Інтэрнацыянальнай пяхотнай дывізіі, дзе быў папоўнены добраахвотнікамі. 21 лютага 1938 пераведзены ў склад 129-й інтэрбрыгады, у якой змагаліся прадстаўнікі краін Цэнтральнай Еўропы. Расфармаваны 5 кастрычніка 1938 года, яго апошнім камандзірам быў Ёзэф Павел[2].
Агляд
[правіць | правіць зыходнік]Складаўся з 800 чалавек, сярод якіх налічвалася 400 балгараў, 160 грэкаў, 25 югаславаў[3] і 215 прадстаўнікоў іншых нацыянальнасцяў. Грэчаскія добраахвотнікі ўступілі ў батальён ужо сфарміраванай асобнай ротай (Грэцкая рота імя Рыгаса Ферэаса). Частка XV інтэрбрыгады нароўні з брытанскім і амерыканскім батальёнамі. Названы ў гонар балгарскага рэвалюцыянера Георгі Дзімітрава.
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Народни хероји Југославије. «Младост», Београд 1975. година.
- Hugh Thomas, The Spanish Civil War, 4th Rev. Ed. 2001.
- Antony Beevor, The Battle for Spain, 2006.
- Петър Драголюбов. Генерал-майор Цвятко Радойнов. С., 1961.
- Димитър Сирков. В защита на Испанската република (1936—1939). С., 1967.
- Бранко Джорджевич. Славяно-балкански интернационален батальон «Г. Димитров» в защита на Испанската република. — Известия на Института за история на БКП, 28, 1972, 271—286.
- Тодор Добриянов. Положениет на бълг. интербригадисти във Франция и отношението на бълг. правителство към репатрирането им. Документи. — Известия на държавните архиви, 17, 1969, 168—221.
- Левал, Гастон. Събитието на века. Анархистка Испания 1936—1939. Прев. [от исп.] Бистра Тошева. [с предг. от Стоян Ив. Цолов]. [С.], 1994.
- Драгомир Драганов. Франкизмът. История и политика. С., УИ, 1995.
- Венцислав Николов. Българи и испанци. Bulgaros y espanoles. С., 2005.
- Хосе Перес. История на Испания. Под общ. науч. ред. на Андрей Пантев. С., 2005.
- Евдокия Пенкова. Франция, Италия и Испания в живота и творчеството на българските поети и писатели от Освобождението до Втората световна война. С., 2005.
- 1982 г. — Първан Тошев. Ние още живите. Спомени. -София. Военно издателство. 1982