Дом Відаровіча (Магілёў)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Славутасць
Дом Відаровіча

53°54′05″ пн. ш. 30°20′22″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Горад Магілёў
Архітэктурны стыль эклектыка
Дата пабудовы пачатак XX
Статус Ахоўная шыльда гісторыка-культурнай каштоўнасці Рэспублікі Беларусь. Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 513Е000001шыфр 513Е000001
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дом Відаровіча — будынак у гістарычным цэнтры Магілёва, размешчаны па Ленінскай вуліцы, 40. Помнік эклектычнай архітэктуры[1].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Пабудаваны ў пачатку 1910-я гг. з цэглы як жылы. Належыў Відаровічу. Дом меў вялікія скляпенні і два драўляныя флігелі ў двары, вялікі сад на 426 сажаняў. У падвале ў наём здаваліся дзве кватэры. На першым паверсе мелася 8 пакояў. У 1909 г. у доме размяшчалася толькі што адкрытае аддзяленне Азова-Данскога банка. У лістападзе 1918 г. — палкавая школа і цэйхгаўз 27-га стралковага палка. У 1924 г. тут знаходзіўся дом работнікаў адукацыі. У 1926 г. адбылася перадача будынка Магілёўскаму аддзяленню Белсельгасбанка. У савецкія часы 5 пакояў першага паверха і другі паверх будынка займала школа № 10. Да 1941 г. у будынку размяшчаўся адзін з аддзелаў Магілёўскага абласнога краязнаўчага музея. Пасля вайны адбудаваны, выкарыстоўваўся як жылы. Цяпер на другім паверсе жылыя кватэры, на першым — гандлёвыя ўстановы[2].

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Забудова вуліцы

Уяўляе сабой двухпавярховы, прамавугольны ў плане будынак на высокім цокалі, які выходзіць галоўным фасадам на чырвоную лінію забудовы вул. Ленінскай. На галоўным фасадзе 2 сіметрычна размешчаныя ўваходы з лучковымі франтонамі і круглымі нішамі. На першым паверсе прамавугольныя аконныя праёмы, на другім — арачныя. Галоўны фасад аздоблены ляпнымі накладнымі дэталямі і дэкаратыўнымі элементамі, выкананымі цаглянай муроўкай з выкарыстаннем лякальнай цэглы. Паміж аконнымі праёмамі пілястры, на першым паверсе руставаныя, на другім — завершаны фігурнымі ляпнымі картушамі. Над аконнымі праёмамі першага паверха ляпныя гірлянды, картушы, арнаментальны пояс. Сцены завершаны шырокім карнізам складанага профілю з дэкаратыўнай лепкай. Маляўнічасць фасаду надае кантрастнае каларыстычнае вырашэнне: ляпныя дэкаратыўныя дэталі белага колеру вылучаюцца па чырвонай плоскасці цаглянай сцяны[1].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]