Ежы Казімір Анцута
| Ежы Казімір Анцута | ||
|---|---|---|
 Уласны герб «Анцута» | ||
|
||
| 1723 — 1737 | ||
| Папярэднік | Мацей Юзаф Анцута | |
| Пераемнік | Антоні Юзаф Жалкоўскі | |
|
||
| 31 жніўня 1715 — 16 мая 1737 | ||
| Папярэднік | Мацей Юзаф Анцута | |
| Пераемнік | Юзаф Станіслаў Сапега | |
| Адукацыя | ||
| Прафесія | ксёндз | |
| Нараджэнне |
невядома Падляшша |
|
| Смерць |
16 мая 1737 |
|
| Дынастыя | род Анцутаў[d] | |
Ежы Казімір Анцута (?, Падляшша — 16 мая 1737) — рымска-каталіцкі дзеяч Рэчы Паспалітай.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
З шляхецкага роду Анцутаў герба «Анцута», родны або стрыечны брат віленскага біскупа Мацея Юзафа Анцуты.
Навучаўся ў Віленскай акадэміі і ў Рымскім папескім універсітэце «Сапіенца», доктар абодвух правоў. Канонік віленскі ў 1708—1724, афіцыял з 1714, прэпазіт каралеўскае капліцы святога Казіміра, рэферэндар духоўны літоўскі з 1715. У 1718 сойм з яго прапановы адлічыў са свайго складу дысідэнтаў і забараніў іх далейшае абранне ў склад сойму.
У 1723 прызначаны тытулярным біскупам антыпатрыдскім і суфраганам віленскім. З 1724 плябан новагародскі і ляхавіцкі, кантар віленскі. З 1728 схаластык, з 1731 архідыякан.
Пад імем біскупа Анцуты езуіт С.Сакульскі выдаў дзве кнігі супраць іншаверцаў.
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- Пазднякоў В. Анцута Ежы Казімір // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. Т.1: Абаленскі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал.рэд.) і інш.; Маст. З.Э. Герасімовіч. – Мн.: БелЭн, 2005. – 688 с.: іл. С. 232. ISBN 985-11-0315-2 ISBN 985-11-0314-4 (т. 1)
