Ежы Казімір Анцута
Ежы Казімір Анцута | ||
---|---|---|
![]() Уласны герб «Анцута» | ||
|
||
1723 — 1737 | ||
Папярэднік | Мацей Юзаф Анцута | |
Пераемнік | Антоні Юзаф Жалкоўскі | |
|
||
31 жніўня 1715 — 16 мая 1737 | ||
Папярэднік | Мацей Юзаф Анцута | |
Пераемнік | Юзаф Станіслаў Сапега | |
Адукацыя | ||
Нараджэнне |
невядома Падляшша |
|
Смерць |
16 мая 1737 |
|
Дынастыя | род Анцутаў[d] |
Ежы Казімір Анцута (?, Падляшша — 16 мая 1737) — рымска-каталіцкі дзеяч Рэчы Паспалітай.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
З шляхецкага роду Анцутаў герба «Анцута», родны або стрыечны брат віленскага біскупа Мацея Юзафа Анцуты.
Навучаўся ў Віленскай акадэміі і ў Рымскім папескім універсітэце «Сапіенца», доктар абодвух правоў. Канонік віленскі ў 1708—1724, афіцыял з 1714, прэпазіт каралеўскае капліцы святога Казіміра, рэферэндар духоўны літоўскі з 1715. У 1718 сойм з яго прапановы адлічыў са свайго складу дысідэнтаў і забараніў іх далейшае абранне ў склад сойму.
У 1723 прызначаны тытулярным біскупам антыпатрыдскім і суфраганам віленскім. З 1724 плябан новагародскі і ляхавіцкі, кантар віленскі. З 1728 схаластык, з 1731 архідыякан.
Пад імем біскупа Анцуты езуіт С.Сакульскі выдаў дзве кнігі супраць іншаверцаў.
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- Пазднякоў В. Анцута Ежы Казімір // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 232. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.