Казым

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Казым
руск. Казым
Характарыстыка
Даўжыня 659 км
Басейн 35 600 км²
Расход вады каля 267 м³/с
Вадацёк
Выток  
 • Месцазнаходжанне Сібірскія Увалы
 • Вышыня 150[1] м
 • Каардынаты 63°10′14″ пн. ш. 71°27′14″ у. д.HGЯO
Вусце Об
 • Месцазнаходжанне Горная Об
 • Каардынаты 64°06′06″ пн. ш. 66°02′09″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма Об → Карскае мора

Краіна
Рэгіён Ханты-Мансійская аўтаномная акруга — Югра
Раён Белаярскі раён
Код у ДВР 15020100112115300020203
physical
Казым
Казым
physical
выток
выток
вусце
вусце
— выток, — вусце

Казы́м (руск.: Казы́м[2]) — рака ў Расіі, працякае па тэрыторыі Белаярскага раёна Ханты-Мансійскай аўтаномнай акругі, правы прыток ракі Об.

Даўжыня ракі 659 км, плошча вадазборнага басейна — 35 600 км². Сярэдні расход вады каля 267[2] м³/с. Рака бярэ пачатак з возера Казымтайлор на Сібірскіх Увалах[1]. Працякае па паўночнай частцы Заходне-Сібірскай раўніны. Упадае ў рукаў Горная Об двума рукавамі[1]. Даліна моцна забалочаная. Рэчышча звілістае, меандруючае. Жыўленне пераважна снегавое. Замярзае рака ў пачатку канцы кастрычніка — лістапада, вызваляецца ад лёду ў сярэдзіне мая. Суднаходная на 180 км (ад вусця да пасёлка Верхнеказымскі)[3].

Прытокі Казыма: Лыхма, Атым-Юган, Юргім, Лабат-Юган, Тапры-Юган, Амня, Ун-Вунт-Юган, Ун-Шакр-Юган, Няргі-Юган, Ун-Віс, Кельсі-Юган, Ун-Вош-Юган, Нюрум-Юган, Тунг-Сурт-Юган, Сюнь-Юган, Вуры-Ай-Юган, Юрн-Юш-Ай-Юган і інш.[3]

Зноскі

  1. а б в Сурков В. В. Казым // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
  2. а б Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 185. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
  3. а б Государственный водный реестр РФ (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 185. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]