Каледж

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Каледж (англ.: college, лац.: collegium — «таварыства, садружнасць») — навучальная ўстанова ў сістэмах адукацыі галоўным чынам Вялікабрытаніі, краін Брытанскай Садружнасці і ЗША.

Па ўзроўню падрыхтоўкі навучэнцаў адрозніваюць тры тыпу каледжаў[1]:

  • адпаведныя ўзроўні вышэйшай школы (ўваходзяць у склад універсітэтаў або аўтаномныя ВНУ);
  • якія займаюць прамежкавае становішча паміж сярэднімі і вышэйшымі навучальнымі ўстановамі;
  • адпаведныя старэйшым класам сярэдняй школы.

Францыя[правіць | правіць зыходнік]

Адным з першых з'явіўся Наварскі каледж у 1304 годзе як складовая частка Парыжскага ўніверсітэта.

У XVI стагоддзі каледжы сталі ўжо ўспрымацца як альтэрнатыва кансерватыўным універсітэтам. Яны ствараліся на базе бібліятэк і зводзіліся да чытання дакладаў прафесарамі, вакол якіх збіраліся вольнаслухальнікі[2]. Некаторыя каледжы былі звязаны з дзейнасцю езуітаў[3].

Вялікабрытанія[правіць | правіць зыходнік]

Каледжы паўсталі ў пачатку XIII стагоддзя ў Вялікабрытаніі. Гістарычна склаўшыся тып каледжаў ў традыцыйным выглядзе захаваўся ў старадаўніх універсітэтах (Оксфардскім і Кембрыджскім).

Каледжы ў Вялікабрытаніі могуць быць як асобнымі ВНУ, так і ўваходзіць у склад універсітэта.

Таксама ў Вялікабрытаніі па традыцыі каледжамі і называюцца асобныя старадаўнія прывілеяваныя сярэднія школы (Ітан, Ўінчэстэр), па свайму тыпу нічым не адрозніваюцца ад іншых, і некаторыя прыватныя навучальныя ўстановы, маладаступныя дзецям з некаторых сем'яў з-за высокай платы за навучанне.

ЗША[правіць | правіць зыходнік]

У ЗША першыя каледжы паўсталі ў XVII стагоддзі (на ўзор ангельскіх) як вышэйшыя навучальныя ўстановы, якія рыхтавалі святароў і дзяржаўных служачых. На аснове найбольш буйных каледжаў шляхам далучэння да іх медыцынскіх, юрыдычных, тэалагічных школ (або факультэтаў) у першай палове XIX стагоддзя былі створаны першыя універсітэты.

У цяперашні час у ЗША «каледж» і «універсітэт» з'яўляюцца ўзаемазаменнымі паняццямі. Абодва тэрміна азначаюць вышэйшую навучальную ўстанову ў якой можна атрымаць дыплом бакалаўра ці магістра, хоць звычайна каледжы менш па памеры[4].

У ЗША таксама існуюць двухгадовыя каледжы, якія пасля навучання выдаюць ступень кандыдата ў бакалаўры (англ. Associate degree), параўнальную з сярэдняй прафесійнай адукацыяй у краінах СНД. Гэта:

Беларусь[правіць | правіць зыходнік]

Расія[правіць | правіць зыходнік]

У Расіі каледжы з'явіліся пасля распаду СССР у пачатку 1990-х гадоў; у каледжах прадастаўляецца сярэдняя прафесійная адукацыя. Выпускнікі атрымліваюць кваліфікацыю тэхнік, менеджар, юрыст, банкаўскі работнік, бухгалтар і гэтак далей. Дыплом каледжа дае права на паступленне ў ВНУ (калі ў выпускніка каледжа не было сярэдняга поўнага агульнай адукацыі).

У расійскай сістэме адукацыі каледж з'яўляецца адукацыйнай установай сярэдняй прафесійнай адукацыі і фактычна з'яўляецца сінонімам слова «тэхнікум». Розніца ў паняццях «каледж» і «тэхнікум» вызначана ў Тыпавым становішчы аб адукацыйнай установе сярэдняй прафесійнай адукацыі (сярэдняй спецыяльнай навучальнай установе), зацверджаным Пастановай Урада Расійскай Федэрацыі[5]

а) тэхнікум — сярэдняя спецыяльная навучальная ўстанова, якое рэалізуе асноўныя прафесійныя адукацыйныя праграмы сярэдняй прафесійнай адукацыі базавай падрыхтоўкі;

б) каледж — сярэдняя спецыяльная навучальная ўстанова, якое рэалізуе асноўныя прафесійныя адукацыйныя праграмы сярэдняй прафесійнай адукацыі базавай падрыхтоўкі і праграмы сярэдняй прафесійнай адукацыі паглыбленай падрыхтоўкі.

Прыём у каледж праводзіцца на падставе атэстата аб асноўным агульным адукацыі (9 класаў), атэстата аб сярэдняй (поўнай) агульнай адукацыі (11 класаў), дыплома аб пачатковай прафесійнай адукацыі (звычайна ПТВ або прафесійна-тэхнічны ліцэй) або дыплома аб сярэдняй прафесійнай адукацыі.

Сярэднюю спецыяльную адукацыю ў расійскім каледжы можа быць атрымана пасля сярэдняй агульнай адукацыі за 2-3 гады (не больш трох гадоў), у залежнасці ад спецыяльнасці, а пасля 9 класа сярэдняй школы не больш за 4 гадоў.

Тыя, хто навучаюцца ў каледжах маюць статус студэнтаў, ім выдаецца студэнцкі білет і заліковая кніжка. Па заканчэнні выпускнікам выдаецца дыплом аб сярэдняй прафесійнай адукацыі па адпаведнай спецыяльнасці і прысвойваецца кваліфікацыя «тэхнік», «старэйшы тэхнік» і таму падобныя. Дыплом аб сярэдняй прафесійнай адукацыі дае права яго ўладальніку паступаць на працу на адпаведныя пасады, а таксама працягнуць адукацыю ў ВНУ па любой спецыяльнасці, нароўні з выпускнікамі 11-х класаў школ, ПТВ і прафесійных ліцэяў. У многіх ВНУ таксама вядзецца прыём на навучанне па скарочаным (паскораным) праграмах навучання, для абітурыентаў, якія маюць сярэднюю прафесійнае адукацыю па аналагічнай або роднаснай спецыяльнасці.

Таксама існуе такое паняцце, як «вышэйшы каледж» ў Расіі, звычайна пад ім маюць на ўвазе сярэдняе прафесійнае навучальная ўстанова пры ВНУ, напрыклад, «Вышэйшы каледж інфарматыкі НГУ». Хоць існуюць і ВНУ, званыя вышэйшымі каледжамі, напрыклад «Вышэйшы хімічны каледж Расійскай акадэміі навук». Таксама на базе каледжаў могуць размяшчацца філіялы ВНУ (як адзін, так і некалькі).

Тэхнікум[правіць | правіць зыходнік]

Першапачаткова ў Германіі (ням.: TechnicumTechnicum)[6], затым у СССР і некаторых іншых краінах[7], цяпер у Расіі і ў некаторых краінах былога СССР (на Украіне, напрыклад) — назва тыпу сярэдніх спецыяльных (прафесійных) навучальных устаноў[8].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Колледж // Большая российская энциклопедия. Т.14. М., 2009, с.485-486.
  2. Коллеж де Франс
  3. Лицей Людовика Великого
  4. Часто задаваемые вопросы о системе высшего образования в США(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 17 верасня 2016. Праверана 17 кастрычніка 2017.
  5. Постановление Правительства Российской Федерации от 18.07.2008 г. № 543, пункт 7
  6. Техникум - Энциклопедия Брокгауза и Ефрона - Энциклопедии & Словари
  7. Техникум - Большая Советская энциклопедия]
  8. http://что-означает.рф/техникум

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]