Перайсці да зместу

Кніга рускага смутку

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

«Кніга рускага смутку» (руск.: Книга русской скорби) — зборнік, які выдаецца ў Расіі напачатку XX стагоддзя, прысвечаны памяці асоб, якія загінулі ад тэрарызму. Выдаваўся ў 19081914 гадах. Ініцыятыва стварэння зборніка належала групе рускіх манархістаў — членам Галоўнай палаты Рускага народнага саюза імя Міхаіла Архангела. Апублікавана 13 выпускаў. Старшыня рэдакцыйнай камісіі У. М. Пурышкевіч, сакратары — спачатку Н. А. Казарынава, затым — М. М. Юскевіч-Краскоўскі.

Кніга ўяўляе сабой пазбаўлены храналагічнага ці сістэматычнага парадку пералік біяграфій асоб, якія загінулі пры рэвалюцыйных хваляваннях. Нароўні з ахвярамі тэрарыстычных актаў рэвалюцыйных партый, у кнізе пералічваюцца і ахвяры крымінальных інцыдэнтаў, і тыя асобы, прычыны смерці якіх не былі раскрыты. Кніга ўтрымлівае велізарную колькасць фактычнага матэрыялу.

Кніга была рэкамендавана для кожнага паліцэйскага атрада і паліцэйскага кіравання. У 1913 годзе дзяржавай было закуплена 30 тысяч асобнікаў для раздачы ніжэйшым паліцэйскім чынам.

У рэдакцыйную камісію сярод іншых уваходзілі: