Лоа (рака)
| Лоа | |
|---|---|
| ісп. Río Loa | |
 Лоа ў горадзе Калама | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 440 км |
| Басейн | 33 600 км² |
| Расход вады | каля 6 м³/с (у вусці) |
| Вадацёк | |
| Выток | Miño Volcano[d] |
| • Месцазнаходжанне | на схілах вулкана Мін’ё |
| • Каардынаты | 21°04′09″ пд. ш. 68°30′27″ з. д.HGЯO |
| Вусце | Ціхі акіян |
| • Вышыня | 0 м |
| • Каардынаты | 21°25′48″ пд. ш. 70°03′27″ з. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 9,72 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Ціхі акіян |
|
|
|
| Краіна | |
   |
|
|
— выток, — вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Ло́а (ісп.: Río Loa) — самая доўгая (440 км) рака Чылі.
Даўжыня ракі 440 км. Вадазборны басейн мае плошчу каля 33 600 км². Расход вады ля вусця — каля 6 м³/с, у сярэднім цячэнні — 2,43 м³/с. Вытокі знаходзяцца ў Андах на вышыні больш за 4 тыс. м над узроўнем мора на схілах вулкана Мін’ё, што належыць хрыбту Кардыльера Дамейка. Далей Лоа цячэ праз пустыню Атакама, па берагах утвараючы аазісы. Упадае ў Ціхі акіян. Падзенне ракі — 4277 м, сярэдні нахіл воднай паверхні — 9,72 м/км.
Лоа служыць мяжой паміж чылійскімі рэгіёнамі Тарапака і Антафагаста.
Асноўныя прытокі[правіць | правіць зыходнік]
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 256. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)