Перайсці да зместу

Людвік Гжэбень

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Людвік Гжэбень
Дата нараджэння 15 жніўня 1939(1939-08-15) ці 1939[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 30 сакавіка 2020(2020-03-30)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці гісторык, гісторык царквы, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера гісторыя хрысціянства[d][2]
Месца працы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Пахавальня езуітаў на Ракавіцкіх могілках

Лю́двік Гжэ́бень (польск.: Ludwik Grzebień; нар. 15 жніўня 1939, Тулкавіцы — 30 сакавіка 2020, Кракаў) — польскі езуіт, рэктар Вышэйшай філасофска-педагагічнай школы «Ігнацыянум» у Кракаве ў 2004—2010 гг.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Людвік Гжэбень уступіў у Таварыства Ісуса 8 жніўня 1956 г. у Старой Весі, а 17 чэрвеня 1967 г. атрымаў капеланскае пасвячэнне ў Варшаве. Вывучаў філасофію на факультэце філасофіі Таварыства Ісуса ў Кракаве (1961—1964), тэалогію на факультэце тэалогіі «Бабалянума» ў Варшаве (1964—1968) і гісторыю ў Інстытуце гісторыі Касцёла Каталіцкага ўніверсітэта ў Любліне (1967—1970). У 1971 г. атрымаў ступень доктара гісторыі Касцёла, у 1978 г. — хабілітаванага доктара тэалагічных навук у галіне гісторыі Касцёла, а ў 1990 г. — дацэнта.

Працаваў асістэнтам на кафедры дапаможных навук гісторыі Касцёла ў Люблінскім каталіцкім універсітэце (1972—1973), чытаў лекцыі па гісторыі Касцёла ва Універсітэце кардынала Стэфана Вышынскага ў Варшаве (1979—1982). Быў дырэктарам выдавецтва «Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy» ў Кракаве (1981—1985). З 1985 г. чытаў лекцыі па метадалогіі і метадалогіі навуковай працы на факультэце філасофіі Таварыства Ісуса ў Кракаве, дзе ў 1988—1994 г. быў дэканам. Быў навуковым супрацоўнікам Папскай акадэміі тэалогіі ў Кракаве. Узначальваў Бібліятэку пісьменнікаў Таварыства Ісуса ў Кракаве.

Пахаваны на Ракавіцкіх могілках у Кракаве (завулак 37, паўднёвы) [3] .

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

26 лістапада 2014 года атрымаў узнагароду Міністра навукі і вышэйшай адукацыі для выкладчыкаў за агульныя дасягненні, за навуковыя і выкладчыцкія дасягненні і за арганізацыйныя дасягненні ў 2014 годзе.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Супрацоўнічаў з рэдакцыяй Польскага біяграфічнага слоўніка. Апублікаваў больш за 750 навуковых прац, пераважна ў галіне гісторыі ордэна, у тым ліку 9 кніг, у тым ліку:

  • Organizacja bibliotek jezuickich w Polsce od XVI do XVIII w., Lublin 1975.
  • Pionierski trud misjonarzy słowiańskich 1881—1969. Wśród ludu Zambii, t. 1, Kraków 1977.
  • Burzliwe lata Polonii amerykańskiej, Kraków 1983.
  • Chyrowiacy, Kraków 1990.
  • Dzieje parafii dobrzechowskiej, Kraków 1995.
  • Red. Słownik polskich teologów katolickich, t. 5-7.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Library of Congress AuthoritiesLibrary of Congress. Праверана 13 чэрвеня 2024.
  2. Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  3. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Ludwik Grzebień

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1564—1995, LudwikL. Grzebień (oprac.), Kraków 1996, ISBN 83-7097-293-4 .brak strony (książka)