Людміла Дзмітрыеўна Самсонава

Людміла Самсонава
Людміла Самсонава
Нарадзілася	11 лістапада 1998 (25 гадоў); Аленягорск, Мурманская вобласць, Расія;
Грамадзянства	Італія; Расія;
Рэзідэнцыя	Італія
Рост	180 см
Прафесійная кар’ера	2014
Вядучая рука	правая
Удар злева	двухручны
Трэнер(ы)	Алесандра Думітраке; Даніла Піцорна
Прызавыя грошы	4 674 381 $
Адзіночны разрад
Вынікі (в/п)	283–180
Тытулы	4 WTA, 4 ITF
Найвышэйшы рэйтынг	12 (27 лютага 2023)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія	2-і раўнд (2021, 2022, 2023)
Францыя	2-і раўнд (2023)
Уімблдан	4-ы раўнд (2021)
ЗША	4-ы раўнд (2022)
Парны разрад
Вынікі (в/п)	48–51
Тытулы	1 WTA, 2 ITF
Найвышэйшы рэйтынг	40 (12 чэрвеня 2023)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія	1-ы раўнд (2022, 2023)
Францыя	1/4 фіналу (2023)
ЗША	1-ы раўнд (2021, 2022)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы
	Апошняе абнаўленне: 14 жніўня 2023 года

Людмі́ла Дзмі́трыеўна Самсо́нава (нар. 11 лістапада 1998(1998-11-11), Аленягорск, Мурманская вобласць) — расійская тэнісістка, з 2014 па 2018 год прадстаўляла на спаборніцтвах Італію. Пераможца пяці турніраў WTA (чатыры — ў адзіночным разрадзе); пераможца Кубка Білі Джын Кінг у складзе зборнай Расіі (2020/2021).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Калі Людміле было паўтары гады, сям’я Самсонавых з’ехала на пастаяннае месца жыхарства ў Італію. Бацьку, Дзмітрыя, моцнага гульца ў настольны тэніс, запрасілі выступаць за турынскі клуб «Ферэнціна». На корт Людміла выйшла ў шэсць гадоў, тэніс яе вельмі зацікавіў. На працягу сямі гадоў Людміла трэніравалася ў Сан-Рэма ў Рыкарда П’яці.

У 15 гадоў прыняла рашэнне сур’ёзна заняцца прафесійнай тэніснай дзейнасцю, у той жа час пагадзілася выступаць за Італію. Вольна размаўляе на італьянскай і рускай мовах.

Спартыўная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

З 2018 года Самсонава гуляе на спаборніцтвах пад эгідай ITF і WTA пад расійскім сцягам.

У 2019 годзе ўпершыню ў кар’еры прыняла ўдзел у асноўным розыгрышы турніру Вялікага шлема: прайшоўшы кваліфікацыю, на Адкрытым чэмпіянаце Францыі Самсонава саступіла 23-й сеянай Донне Векіч з Харватыі.

У ліпені 2019 года на турніры ў Палерма Людміла дайшла да паўфіналу, у якім саступіла швейцарскай тэнісістцы Джыл Тайхман.

На пачатку 2020 года Самсонава прайшла кваліфікацыю турніру ў Брысбене, а затым у першым коле абыйграла Слоан Стывенс са ЗША.

У чэрвені 2021 года выйграла турнір WTA-500 ў Берліне, перамогшы ў фінале Белінду Бенчыч.

У жніўні 2022 года Самсонава выйграла два турніры WTA-250: у Вашынгтоне абыйграла ў фінале Каю Канэпі, а ў Кліўлендзе — Аляксандру Сасновіч.

У верасні 2022 года Людміла выйграла яшчэ адзін тытул — на турніры WTA-500 ў Токіа, у фінале абыйграўшы Чжэн Цыньвэнь. На шляху да тытула Самсонава прайшла Гарбінье Мугурусу і Алену Рыбакіну, а за ўвесь турнір не прайграла ніводнага сэту^[3].

У лютым 2023 года Самсонава сумесна з іншай расіянкай Веранікай Кудзярметавай выйграла першы для сябе парны турнір WTA, перамогшы на «тысячніку» ў Дубаі пару з Тайваня Лацішу Чан і Чжань Хаацын з лікам 6:4, 6:7 (4), [10-1].

У жніўні 2023 года Самсонава дайшла да фіналу турніру WTA-1000 ў Манрэалі і, нягледзячы на паражэнне, упершыню ў кар’еры стала першай ракеткай Расіі^[4].

Выніковае месца ў рэйтынгу WTA паводле гадоў[правіць | правіць зыходнік]

Год	Адзіночны рэйтынг	Парны рэйтынг
2022	20	197
2021	39	1348
2020	127
2019	139
2018	180	841
2017	552	791
2016	1078	818
2015		1012
2014	864	1154

Выступленні на турнірах[правіць | правіць зыходнік]

Выступленні ў адзіночным разрадзе

Выступленні ў парным разрадзе

Выступленні ў камандных турнірах

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

↑ Пачала турнір з кваліфікацыі.
↑ Беларуская тэнісістка гуляла на турніры ў нейтральным статусе, у перыяд забароны выступленняў пад сцягам Беларусі.
↑ Расійская тэнісістка гуляла на турніры ў нейтральным статусе, у перыяд забароны выступленняў пад сцягам Расіі.

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

↑ Самсонова: мой тренер — тактический гений
↑ ^а ^б ^в WTA website
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14580067"></a>
↑ Даниил Сальников. "Двойная победа России! Самсонова и Александрова собрали все титулы в Азии".
↑ Людмила Самсонова впервые в карьере стала первой ракеткой России (руск.). news.sportbox.ru (14 жніўня 2023). Праверана 14 жніўня 2023.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Профіль на сайце WTA Tour (англ.)
Профіль на сайце ITF (англ.)
Профіль на сайце Кубка Федэрацыі (англ.)

[Quali-5] Пачала турнір з кваліфікацыі.

[Нейтральны_статус_Б-6] Беларуская тэнісістка гуляла на турніры ў нейтральным статусе, у перыяд забароны выступленняў пад сцягам Беларусі.

[Нейтральны_статус-7] Расійская тэнісістка гуляла на турніры ў нейтральным статусе, у перыяд забароны выступленняў пад сцягам Расіі.

[1] Самсонова: мой тренер — тактический гений

[_b885434b9e1a9490-2] а ^б ^в WTA website
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14580067"></a>

[3] Даниил Сальников. "Двойная победа России! Самсонова и Александрова собрали все титулы в Азии".

[4] Людмила Самсонова впервые в карьере стала первой ракеткой России (руск.). news.sportbox.ru (14 жніўня 2023). Праверана 14 жніўня 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[заўв 1]

[заўв 2]

[заўв 3]

Тытулы па пакрыццях	Тытулы па месцы правядзення матчаў турніру
Хард (3+1)*	Зал (0)
Грунт (0)	Зал (0)
Трава (1)	Адкрытае паветра (4+1)
Дыван (0)	Адкрытае паветра (4+1)

№	Дата	Турнір	Пакрыццё	Суперніца ў фінале	Лік
1.	20 чэрвеня 2021	Берлін, Германія	Трава	Белінда Бенчыч	1-6 6-1 6-3^{[заўв 1]}
2.	7 жніўня 2022	Вашынгтон, ЗША	Хард	Кая Канэпі	4-6 6-3 6-3
3.	27 жніўня 2022	Кліўленд, ЗША	Хард	Аляксандра Сасновіч^{[заўв 2]}	6-1 6-3
4.	25 верасня 2022	Токіа, Японія	Хард	Чжэн Цыньвэнь	7-5 7-5

№	Дата	Турнір	Пакрыццё	Суперніца ў фінале	Лік
1.	12 лютага 2023	Абу-Дабі, ААЭ	Хард	Белінда Бенчыч	6-1 6-7(8) 4-6
2.	14 жніўня 2023	Манрэаль, Канада	Хард	Джэсіка Пегула	1-6 0-6
3.	8 кастрычніка 2023	Пекін, Кітай	Хард	Іга Свёнтак	2-6 2-6

№	Дата	Турнір	Пакрыццё	Партнёрка	Суперніцы ў фінале	Лік
1.	25 лютага 2023	Дубай, ААЭ	Хард	Вераніка Кудзярметава^{[заўв 3]}	Лаціша Чан Чжань Хаацын	6-4 6-7(4) [10-1]

№	Год	Турнір	Каманда	Супернік у фінале	Лік
1.	2021	Кубак Білі Джын Кінг	Расія К. Аляксандрова, Д. Касаткіна, В. Кудзярметава, А. Паўлючэнкава, Л. Самсонава	Швейцарыя Б. Бенчыч, В. Голубіч, Дж. Тайхман, Ш. Фёгеле	2-0

Людміла Дзмітрыеўна Самсонава

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Спартыўная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выніковае месца ў рэйтынгу WTA паводле гадоў[правіць | правіць зыходнік]

Выступленні на турнірах[правіць | правіць зыходнік]

Фіналы турніраў WTA ў адзіночным разрадзе (7)[правіць | правіць зыходнік]

Перамогі (4)[правіць | правіць зыходнік]

Паражэнні (3)[правіць | правіць зыходнік]

Фіналы турніраў WTA ў парным разрадзе (1)[правіць | правіць зыходнік]

Перамогі (1)[правіць | правіць зыходнік]

Фіналы камандных турніраў (1)[правіць | правіць зыходнік]

Перамогі (1)[правіць | правіць зыходнік]

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Легенда:
Турніры Вялікага шлема (0)*
Алімпіяда (0)
Выніковы турнір WTA (0)
WTA 1000 Mandatory (0)
WTA 1000 (0+1)
WTA 500 (2)
WTA 250 (2)

У сацыяльных сетках	Twitter
Фота, відэа і аўдыё	Instagram
Тэматычныя сайты	ITF · ITF · Уімблдан